Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Toruniu

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IX Ka 751/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

0

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w B. z dnia 06 czerwca 2023 r., sygn. akt (...)

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

T. R.

karalność oskarżonego

karta karna

207

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

Karta karna

Dokument wystawiony przez uprawniony podmiot.

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

- apelacja prokuratora –

1. obraza przepisów prawa procesowego, a to art. 7 kpk, poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów przez sąd I instancji, która miała wpływ na treść wyroku, w związku z brakiem nadania właściwego waloru zeznaniom bezpośredniego świadka zdarzenia P. T., których właściwa ocena z uwzględnieniem całości zgromadzonego w sprawie materiału, zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego prowadzą do wniosków odmiennych od tych, jakie poczynił sąd I instancji co do braku możliwości przypisania winy oskarżonemu w sposób całkowity, pełny i wolny od jakichkolwiek wątpliwości,

2. obraza przepisów prawa procesowego, mająca wpływ na treść wyroku, tj. art. 5 § 2 kpk, polegająca na uznaniu, że w sprawie występują niedające się usunąć wątpliwości co do sprawstwa oskarżonego w zakresie zarzucanego mu czynu, podczas gdy takie wątpliwości nie występowały.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja prokuratora okazała się zasadna.

Skarżący trafnie podniósł, że sąd meriti wydając wyrok dysponował dowodem w postaci zeznań bezpośredniego świadka zdarzenia - pracownika lokalu P. T.. Racją jest, że jego zeznania były rzeczowe, konsekwentne, wyważone i logiczne. Rzeczywiście świadek nie miał żądnego interesu w tym, żeby w niniejszej sprawie złożyć zeznania niezgodne z prawdą. Sąd II instancji przyjął za słuszne zapatrywanie autora apelacji, iż sąd I instancji w sposób dowolny ocenił rzeczone relacje. Trzeba kategorycznie wskazał, że P. T. od samego początku postępowania wskazywał na cechy charakterystyczne wyglądu sprawcy, które w inkryminowanym czasie, gdy zdarzenie miało miejsce zdążył spostrzec. I tak wskazywał on, że biegł za mężczyzną, który miał ok. 180 cm wzrostu, zarost, ok. 35 - 40 lat, włosy siwiejące brązowe, miał zakola, (k. 10 - 12 akt i k. 41 - 41v akt). Odnotowania wymaga okoliczność, że tożsame cechy wyglądu P. T. podawał właścicielowi lokalu swojemu szefowi - R. (...) B., który przedstawił je podczas składania zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa (k. 5 akt).

Sąd meriti stracił z pola widzenia to, że P. T. już przy pierwszym przesłuchaniu podkreślił, iż rozpoznałby sprawcę, ponieważ widział całą jego twarz (k. 10-12 akt). Jego zeznania w tym względzie w pełni korespondują z przedstawianym przez niego opisem przebiegu zdarzenia, wyglądającym w ten sposób, iż kilkukrotnie miał on możliwość bezpośredniej styczności ze sprawcą kradzieży kasetki. Szczerze także przyznał, iż wcześniej tej osoby nie widział. To jest wysoce prawdopodobne i świadczy o jego prawdomówności oraz rzetelności jego relacji.

Prokurator słusznie podniósł, że pościg P. T. za sprawcą trwał dość długo wobec czego świadek miał odpowiednią ilość czasu, żeby przyjrzeć się twarzy i sylwetce sprawcy. Istotne jest, że sprawca w trakcie pościgu uciekł na dach budynku gospodarczego i przez ok. 2 minuty śmiał się oraz popisywał, dając świadkowi więcej czasu na zapamiętanie jego twarzy, sposobu zachowania oraz sylwetki. Po tym czasie sprawca zjechał po rynnie z dachu - w trakcie tej czynności P. T. złapał go za twarz wsadzając mu lewą rękę do ust. Uczestnicy zdarzenia zaczęli się szarpać. Nie ulega wątpliwości, że w trakcie tak bliskiego kontaktu świadek mógł po raz kolejny przyjrzeć się sprawcy i dokładnie zapamiętać jego wygląd (k. 41 akt).

Także oskarżyciel publiczny trafnie odnotował, że w toku czynności okazania P. T. jednoznacznie rozpoznał oskarżonego jako sprawcę zdarzenia i poprosił o odsłonięcie wewnętrznej części wargi, gdzie według świadka powinna znajdować się rana, zadana sprawcy podczas szarpaniny. W miejscu wskazanym przez świadka na wewnętrznej stronie wargi ujawniono taką właśnie ranę (k. 30 - 33 akt), która odpowiadała obrażeniom wcześniej opisanym przez świadka (k. 44 - 45 akt). Racją jest także stwierdzenie prokuratora, że choć nie sposób zanegować tego, że rana na wewnętrznej stronie wargi sprawcy czynu, odpowiadająca ranie na wewnętrznej stronie wargi oskarżonego T. R. mogła powstać w inny sposób, jednak taki zbieg okoliczności jest mało prawdopodobny. Sąd Rejonowy uchylił się od wyjaśnienia tej okoliczności ograniczając się jedynie do stwierdzenia w pisemnych motywach zaskarżonego orzeczenia odbiegającego całkowicie od logicznej wymowy całego zebranego w sprawie materiału dowodowego.

Godzi się zaznaczyć, że przedstawiony przez P. T. rysopis sprawcy w trakcie pierwszego przesłuchania, jeszcze przed okazaniem, odpowiadał cechom fizycznym oskarżonego T. R. zawartym w protokole przesłuchania (k. 54 – 55 akt), tj. 180 cm wzrostu, 39 lat.

Skarżący trafnie podniósł, że sąd I instancji nieprawidłowo w pisemnych motywach zaskarżonego orzeczenia wskazał, że P. T. widział sprawcę jedynie przez moment, podczas gdy świadek obserwował sprawcę przez dłuższy czas i kilkukrotnie miał możliwość spostrzegania cech dotyczących jego wyglądu - w trakcie zaboru kasetki, pościgu, gdy sprawca był na dachu budynku, podczas jego zjeżdżania z rury, w trakcie szarpaniny i krótko po niej.

Sąd Okręgowy zapoznał się także z protokołem okazania osoby (k. 44 – 45 akt) oraz materiałem poglądowym do protokołu okazania (k. 57 – 58 akt). Zastrzeżenia Sądu Rejonowego do wyników tej czynności nie są jednak zasadne. Przede wszystkim istotne jest to, że cechy charakterystyczne sprawcy były przez P. T. podawane jeszcze przed czynnością okazania i to nie tylko organom ścigania, ale także pracodawcy. Zaznaczyć należy, że osoby okazywane nie były do siebie co prawda podobne, ale posiadały cechy charakterystyczne o których mówił świadek w swych relacjach jak wzrost, postura, czy też zakola. Wreszcie pozostaje kwestia zasadnicza wskazywana przez P. T., a mianowicie zranienie wargi sprawcy co pokrywało się z raną ujawnioną u T. R..

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☒ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Po przeprowadzeniu kontroli instancyjnej Sąd Okręgowy uznał, iż doszło do ziszczenia się względnej przyczyny odwoławczej w postaci obrazy przepisów postępowania, która mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia (art. 438 pkt 2 kpk). Charakter natomiast zaistniałego uchybienia był taki, iż wiązał się z całym postępowaniem przed sądem I instancji wobec czego aktualizowała się unormowana w art. 437 § 2 kpk przesłanka uchylenia orzeczenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania w postaci konieczności przeprowadzenia na nowo przewodu w całości.

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Sąd Rejonowy rozpoznając ponownie sprawę winien przesłuchać na rozprawie funkcjonariuszy Policji (k. 21), którzy dokonywali czynności zatrzymania T. R., na okoliczności uznania, że jego ubiór, rysopis, i wygląd odpowiadały sprawcy przestępstwa, jak również na okoliczności zachowania T. R. podczas czynności zatrzymania.

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

PODPIS

1.1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

- Prokurator Rejonowy w B.,

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

- wyrok Sądu Rejonowego w B. z dnia 6 czerwca 2023 r. w sprawie o sygn. akt (...),

1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

Zmiana