IX Ka 706/22 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Toruniu z 2023-02-24
UZASADNIENIE |
|||
|
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
IX Ka 706/22 |
|
|
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
||
|
CZĘŚĆ WSTĘPNA |
|||
|
1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
|
wyrok Sądu Rejonowego w T. z dnia 13 września 2022r. o sygn. akt (...) |
|
1.2. Podmiot wnoszący apelację |
|
☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
|
☐ oskarżyciel posiłkowy |
|
☐ oskarżyciel prywatny |
|
☐ obrońca |
|
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
|
☐ inny |
|
1.3. Granice zaskarżenia |
|
1.1.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||
|
☐ na korzyść ☒ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||
|
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||
|
☐ |
co do kary |
|||
|
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||
|
1.1.2. Podniesione zarzuty |
||||
|
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||
|
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||
|
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||
|
☐ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||
|
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||
|
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||
|
☐ |
||||
|
☐ |
brak zarzutów |
|||
|
1.4. Wnioski |
|
☐ |
uchylenie |
☒ |
Zmiana |
|
Ustalenie faktów w związku z dowodami |
|
1.5. Ustalenie faktów |
|
1.1.3. Fakty uznane za udowodnione |
||||
|
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
2.1.1.1. |
K. B. |
niekaralność oskarżonego |
aktualna karta karna |
110 |
|
1.1.4. Fakty uznane za nieudowodnione |
||||
|
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
2.1.2.1. |
||||
|
1.6. Ocena dowodów |
|
1.1.5. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||
|
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
|
2.1.1.1 |
aktualna karta karna |
dokument urzędowy wystawiony przez uprawniony podmiot |
|
1.1.6.
Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||
|
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
|
STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||
|
Lp. |
Zarzut |
|
|
3.1. |
- apelacja prokuratora – - zarzut błędu w ustaleniach faktycznych mający wpływ na treść orzeczenia polegający na uznaniu, że w przedmiotowej sprawie zachodzą przesłanki do zastosowania wobec oskarżonego instytucji warunkowego umorzenia postępowania, a w szczególności, że wina i społeczna szkodliwość czynu oskarżonego nie są znaczne podczas gdy prawidłowa ocena ustalonych w sprawie okoliczności faktycznych, charakter przestępstwa, okoliczności jego popełnienia oraz postawa oskarżonego wskazują na konieczność wydania wyroku skazującego. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
|
- szczegółowo punkt 5.1 |
||
|
Wniosek |
||
|
- szczegółowo punkt 5.1 |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
|
3.2. |
- szczegółowo punkt 5.1 |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
|
Wniosek |
||
|
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☐ niezasadny |
||
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
|
3.3. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☐ niezasadny |
|
|
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
|
Wniosek |
||
|
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☐ niezasadny |
||
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
|
OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
|
|
4.1. |
|
|
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
|
|
ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
|
|
1.7. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
|
|
5.1.1. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
|
- wyrok Sądu Rejonowego w T. z dnia 13 września 2022r. o sygn. akt (...) |
|
|
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
|
|
Apelacja prokuratora skierowana przeciwko zaskarżonemu orzeczeniu, jawi się jako niezasadna. W świetle zgromadzonego materiału dowodowego nie ulega wątpliwości, że sąd meriti prawidłowo dokonał analizy zebranych dowodów i ich oceny, na podstawie czego w sposób prawidłowy ustalił stan faktyczny co do samego przebiegu zdarzenia i tym samym do ustalenia winy oskarżonego w zakresie przypisanego mu czynu z art. 284§2 kk, czego nie kwestionował też skarżący. Niezasadnym był natomiast zarzut oskarżyciela publicznego błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który mógł mieć wpływ na jego treść polegający na błędnym uznaniu przez sąd I instancji, że w niniejszej sprawie zachodzą przesłanki umożliwiające zastosowanie instytucji warunkowego umorzenia postępowania. W ocenie sądu odwoławczego, prawidłowo sąd I instancji ustalił wystąpienie przesłanek uprawniających do zastosowania tej instytucji prawa karnego materialnego i uznał, że tego rodzaju środek reakcji karnej – czego nie można w żadnym razie utożsamiać z bezkarnością - wystarczający będzie do spełnienia funkcji wychowawczych i represyjnych wobec oskarżonego. Kiedy bowiem należy stosować warunkowe umorzenie postępowania jak nie w tego rodzaju sprawie jak niniejsza. Należało zatem zauważyć, że wszelkie konieczne przesłanki, aby sąd mógł zastosować instytucję warunkowego umorzenia postępowania zostały w niniejszym przypadku spełnione. Sąd Rejonowy po przeprowadzeniu rozprawy uznał za w pełni zasadne wszystkie okoliczności wskazane w prawie materialnym pozwalające zastosować warunkowe umorzenie postępowania karnego. Należało mieć na względzie fakt, iż oskarżony nie był uprzednio karany, a czyn ten jak należy zasadnie przyjąć miał charakter incydentalny co jest jedną z istotniejszych przesłanek art. 66§1 kk. „Warunkiem koniecznym dopuszczalności zastosowania przez sąd przepisu art. 66§1 kk i warunkowego umorzenia postępowania jest, aby sprawca był niekarny za przestępstwo umyślne” (wyrok SN z 7.10.2020 r., II KK 160/20, LEX nr 3208559.). Warunki osobiste oskarżonego oraz jego dotychczasowy sposób życia pozwoliły na pozytywną prognozę kryminologiczną, co także w ocenie sądu odwoławczego stanowiło przesłankę do zastosowania warunkowego umorzenia postępowania. Z uzasadnienia wyroku wynika, że dokonując oceny stopnia społecznej szkodliwości czynu, którego dopuścił się oskarżony, sąd orzekający miał na uwadze to, że ocena ta musi stanowić wypadkową całokształtu kryteriów podmiotowo-przedmiotowych wymienionych w art. 115§2 kk i tym samym Sąd Rejonowy należycie uwzględnił uprzednią niekaralność oskarżonego, incydentalność czynu, a także przyznanie się do popełnienia zarzucanego mu występku przy jednoczesnym wyrażeniu autentycznej skruchy i zobowiązaniu się do naprawy szkody. Pod rozwagę należało wziąć również ogół sytuacji jaka miała miejsce w związku z występkiem zarzucanym K. B.. Oskarżony bowiem nie kwestionując swojej winy tłumaczył jednocześnie, że po terminie w którym miał zwrócić komputer, kontaktowała się z nim pedagog szkolna i wówczas oskarżony zorientował się, że komputer zaginął przy przeprowadzce, co oczywiście nie tłumaczy oskarżonego, ale pozwala spojrzeć na jego czyn jako oczywiście występek umyślny, jednakże przy winie nieznacznej i takiej społecznej szkodliwości jak to wskazuje przepis art. 66§1 kk. Kolejną z przesłanek (ocenną) jest także rozmiar szkody wyrządzonej pokrzywdzonemu czynem zabronionym, która niewątpliwie wystąpiła, ale wartość przywłaszczonego komputera nie była znacząco wysoka, a jest to kwota 2890,50zł. Ta powyższa istotna okoliczność, która mogła być przeszkodą do zastosowania warunkowego umorzenia postępowania została jednak dostrzeżona przez Sąd Rejonowy, a taką ocenę sąd odwoławczy aprobuje tym bardziej, że sąd I instancji w punkcie „2” zaskarżonego wyroku nałożył na K. B. obowiązek naprawienia szkody właśnie w kwocie 2890,50zł. W sytuacji więc gdyby oskarżony tej szkody nie naprawił, poprzez uchylanie się od realizacji tego obowiązku, zawsze będzie istniała możliwość podjęcia postępowania warunkowo umorzonego. Tym samym w ocenie sądu odwoławczego patrząc poprzez pryzmat wszystkich wskazanych wyżej okoliczności należało przyjąć, że szkoda wyrządzona pokrzywdzonej szkole nie była znaczna, co także przemawia za zastosowaniem warunkowego umorzenia postępowania. Wobec powyższego w ocenie sądu odwoławczego nie było wątpliwości o prawidłowym rozpoznaniu sprawy przez sąd meriti, gdyż z zebranego materiału dowodowego jak i uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia jasno wynika, że w niniejszej sprawie wystąpiły wszelkie okoliczności przemawiające za możliwością zastosowania instytucji warunkowego umorzenia postępowania. „Tylko sprawca, co do którego sąd nabierze przekonania, że rozpoznawany czyn był odosobnionym incydentem w jego życiu i można realnie zakładać, iż w przyszłości będzie przestrzegał porządku prawnego, a w szczególności nie popełni przestępstwa, może skorzystać z dobrodziejstwa takiego umorzenia.” (wyrok SN z 21.06.2018 r., IV KK 365/17, LEX nr 2585062.) Orzeczenie warunkowego umorzenia postępowania przez sąd nie jest oczywiście obligatoryjne nawet gdy wszelkie przesłanki z art. 66§1 kk zostały spełnione przez oskarżonego. Mając jednak na uwadze okoliczności popełnienia czynu, jak i kierując się także powyższymi wyrokami Sądu Najwyższego, a także doświadczeniem życiowym, sąd odwoławczy w ślad za Sądem Rejonowym również zauważa incydentalny charakter czynu K. B., pozytywną prognozę kryminologiczną oraz że orzeczenie warunkowego umorzenia postępowania w stosunku do oskarżonego spełni wszelakie funkcje kary i nie będzie on w przyszłości popełniał czynów zabronionych. Sąd Rejonowy rozważył zatem wszelkie przesłanki pozwalające określić stopień społecznej szkodliwości czynu określone we wspomnianym wyżej art. 115§2 kk, zważając na rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiar wyrządzonej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu zabronionego, motywację sprawcy, rodzaj naruszonych reguł ostrożności. „W art. 115§2 kk ustawodawca wskazał, jakie elementy winny być brane pod uwagę przy dokonywaniu oceny stopnia społecznej szkodliwości każdego czynu zabronionego. Oceny takiej należy dokonywać indywidualnie co do każdego czynu wyczerpującego znamiona określone w ustawie karnej, zarówno w kontekście ustalenia czy czyn taki jest społecznie szkodliwy w stopniu wyższym niż znikomy (art. 1§2 kk), jak i wtedy, gdy ustawa karna wiąże określone skutki z popełnieniem czynu o określonym stopniu społecznej szkodliwości (np. art. 66§1 kk, art. 93b§1 kk)” - postanowienie SN z 21.02.2019 r., V KK 54/18, LEX nr 2629830. Zarzuty podniesione przez prokuratora nie zasługiwały zatem na uwzględnienie z przyczyn przedstawionych w niniejszym uzasadnieniu. Nie sposób było zgodzić się z wnioskiem skarżącego o wymierzenie oskarżonemu, w ocenie prokuratora kary adekwatnej za popełniony czyn, to jest kary 8 miesięcy ograniczenia wolności, gdyż w ocenie sądu odwoławczego orzeczenie o warunkowym umorzenie postępowania, wskazany w wyroku okres 2 lat próby, orzeczony obowiązek naprawienia szkody są słuszne, paralelne do dokonanego czynu oraz spełniające swoją funkcje. Ze względu na fakt, iż postępowanie odwoławcze zostało zainicjowane przez prokuratora, a sąd odwoławczy nie dopatrzył się w zaskarżonym orzeczeniu żadnego uchybienia nie sposób było przychylić się do wniosku apelacyjnego o obarczenie oskarżonego kosztami sądowymi. Przeprowadzona analiza dowodowa nie budziła zastrzeżeń z punktu widzenia reguł oceny dowodów obowiązujących w procesie karnym, wynikających z przywołanych w apelacji przepisów kodeksu postępowania karnego. Sąd Odwoławczy nie dostrzegł w zaskarżonym orzeczeniu żadnych uchybień mogących stanowić bezwzględne przyczyny odwoławcze z art. 439 kpk oraz rażącej niesprawiedliwości orzeczenia z art. 440 kpk, będących podstawą do uchylenia wyroku z urzędu, dlatego też został on utrzymany w mocy. |
|
|
1.8. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
|
|
5.2.1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
|
Zwięźle o powodach zmiany |
|
|
1.9. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
|||
|
1.1.7. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
|||
|
5.3.1.1.1. |
|||
|
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
|
5.3.1.2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
||
|
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
|
5.3.1.3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
||
|
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
|||
|
5.3.1.4.1. |
|||
|
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
|
1.1.8. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
|||
|
1.10. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
|||
|
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||
|
Koszty Procesu |
|||
|
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|
II. |
Na podstawie art. 636§1 kpk kosztami procesu za postępowanie odwoławcze Sąd Okręgowy obciążył Skarb Państwa |
|
PODPIS |
|
0.1.1.3. Granice zaskarżenia |
||||||
|
Kolejny numer załącznika |
1 |
|||||
|
Podmiot wnoszący apelację |
- Prokurator Rejonowy (...) |
|||||
|
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
- wyrok Sądu Rejonowego w T. z dnia 13 września 2022r. w sprawie o sygn. akt (...), |
|||||
|
0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||
|
☐ na korzyść ☒ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||||
|
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||||
|
☐ |
co do kary |
|||||
|
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||
|
0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty |
||||||
|
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||
|
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||
|
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||
|
☐ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||
|
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||
|
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||
|
☐ |
||||||
|
☐ |
brak zarzutów |
|||||
|
0.1.1.4. Wnioski |
||||||
|
☐ |
uchylenie |
☒ |
Zmiana |
|||
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Toruniu
Osoba, która wytworzyła informację: Andrzej Walenta
Data wytworzenia informacji: