Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Toruniu

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IX Ka 706/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

0

CZĘŚĆ WSTĘPNA

Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w G. z dnia 18 listopada 2020 r., sygn. akt II K 740/20

Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca oskarżonego

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

Granice zaskarżenia

Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

Ustalenie faktów

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

Data rozwiązania umowy o pracę

Zdjęcie

k.75

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

Ocena dowodów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Zdjęcie umowy o pracę

Okoliczność niekwestinonowana

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Błędu w ustaleniach faktycznych mającego wpływ na treść wyroku poprzez uznanie, że oskarżony był osobą karaną za przestępstwo umyślne, podczas gdy orzeczona kara ograniczenia wolności została wykonana, a skazanie zostało zatarte z mocy prawa i łączący się z tym zarzut rażącej niewspółmierności kary polegający na niezastosowaniu instytucji warunkowego umorzenia postępowania pomimo zaistnienia ustawowych przesłanek tej instytucji

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ oba niezasadne

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja obrońcy nie zasługiwała na uwzględnienie.

Nie kwestionując trafności ustaleń stanowiących podstawę uznania winy T. P., oskarżony nie zgodził się z kształtem orzeczonej względem niego kary. Zawarte w środku odwoławczym argumenty nie przekonały o potrzebie modyfikacji orzeczenia w tej części. Sąd Okręgowy nie podzielił poglądu oskarżonego, a zaprezentowanego przez jego obrońcę, iżby istniały okoliczności uzasadniające zastosowanie wobec niego warunkowego umorzenia postępowania.

Uważna lektura pisemnych motywów zaskarżonego orzeczenia prowadzi do konstatacji, że Sąd Rejonowy wziął pod uwagę wszystkie okoliczności, na które zwraca uwagę obrońca w apelacji jako wymagające uwzględnienia, z tym, że ich rozsądna ocena nie pozwala na złagodzenie konsekwencji karnych. Lektura uzasadnienia prowadzi także do wniosku, że to nie brak przesłanek o charakterze formalnym (uprzednia karalność), a ocena stopnia społecznej szkodliwości doprowadziła do orzeczenia o ukaraniu T. P..

Sąd I instancji rzeczowo wyjaśnił dlaczego stopień szkodliwości społecznej czynu przypisanego T. P. ocenił jako więcej niż nieznaczny. W tym kontekście wskazywał na wysokie stężenie alkoholu w wydychanym powietrzu. Okoliczności te zostały trafnie ocenione, jako nie mieszczące się w dyspozycji art. 66 § 1 kk.

Natomiast Sąd Rejonowy dostrzegł i należycie ocenił okoliczności przemawiające na korzyść oskarżonego, co spowodowało, że sięgnął po karę łagodniejszego rodzaju dostosowując ja do ujawnionych okoliczności podmiotowych i przedmiotowych.

Na marginesie powyższych rozważań pozostaje de facto kwestia dotychczasowej karalności oskarżonego. Zastosowanie instytucji warunkowego umorzenia postępowania pozostaje w gestii Sądu orzekającego i dokonanej oceny sumy okoliczności podmiotowych i przedmiotowych. Art. 66 kk nie ma charakteru obligatoryjnego, a więc ustalenie przesłanek o charakterze formalnym w tym karalności oskarżonego nie rodzi obowiązku zastosowania tej instytucji , o ile Sąd oceni, ze wina i społeczna szkodliwość czynu są znaczne. Takiej oceny dokonał właśnie Sad meriti i należy się z nią zgodzić. Niemniej jednak odnosząc się do kwestii poruszanej w apelacji, a mianowicie zatarcia skazania należy zauważyć co następuje: kara ograniczenia wolności orzeczona wyrokiem Sadu Rejonowego w Ś. w sprawie (...) została wykonana 20 kwietnia 2018r. (k. 52). Dołączona do apelacji umowa wskazuje, ze rzeczywiście umowa o prace została rozwiązana z dniem 18 marca 2013r., co nie oznacza że w tym dniu kara została wykonana. Zresztą sam oskarżony twierdził, ze miał dowody wpłat z tytułu potrącenia za okres 6 miesięcy, podczas, gdy kara orzeczona została na 8 miesięcy (k. 85v).

Przepis art. 107§4 kk stanowi, ze w razie skazania na karę ograniczenia wolności zatarcie skazania następuje z mocy prawa z upływem 3 lat od wykonania (….) kary. 3-letni okres do zatarcia skazania rozpoczął bieg od dnia wykonania kary czyli od 20 kwietnia 2018r. i zakończyłby się z dniem 20 kwietnia 2021r.

Sąd odwoławczy zwrócił natomiast uwagę na orzeczony w pkt 2. zakres środka karnego.

Sformułowanie § 2 art. 42 kk "sąd orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów albo pojazdów określonego rodzaju, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa wymienionego w § 1" winno być interpretowane wraz z tą częścią § 1 art. 42 k.k., która następuje po wyrazach "w szczególności". Chodzi więc o okoliczności popełnienia przestępstwa powodujące zagrożenie dla bezpieczeństwa w komunikacji, w tym szczególnie rodzaj pojazdu, którym kierował nietrzeźwy oskarżony, aby chociaż czasowo wyeliminować go z ruchu drogowego.

W jednolitym orzecznictwie Sądu Najwyższego niejednokrotnie podkreślano, że ratio legis zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych stanowi wykluczenie z ruchu drogowego takich kierowców, którzy wykazali, że zagrażają bezpieczeństwu w komunikacji, a skoro tak, to nie można abstrahować od związku między rodzajem pojazdu, który sprawca prowadził, a zakresem orzeczonego przez sąd zakazu (por. np. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 grudnia 2006 r., sygn. akt V KK 360/06, OSNKW 2007, nr 1, poz. 7). Obowiązek orzekania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych wobec sprawcy przestępstwa polegającego na kierowaniu w stanie nietrzeźwości pojazdem mechanicznym, jest więc ściśle powiązany przede wszystkim z rodzajem pojazdu jaki prowadził sprawca popełniający przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji.

W ocenie sądu odwoławczego sąd meriti orzekając wobec oskarżonego przedmiotowy zakaz w odniesieniu do wszystkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym zakreślił zakres tego zakazu zbyt szeroko. Ważne bowiem jest, aby instytucję określoną w art. 42 § 1 kk wykorzystać w sposób na tyle rozważny, by odzwierciedlała ona przede wszystkim stopień społecznej szkodliwości przestępstwa popełnionego przez sprawcę i stosownie do tego stopnia, charakteru i sposobu nadużycia uprawnień uniemożliwiała mu prowadzenie określonego rodzaju pojazdów przez odpowiedni okres czasu.

Niewątpliwie oskarżony będąc w stanie nietrzeźwości, kierował samochodem osobowym, do którego prowadzenia wymagane jest prawo jazdy kategorii B i należało go pozbawić uprawnienia do prowadzenia tylko tego rodzaju pojazdami. W okolicznościach sprawy nic nie wskazuje na to, aby koniecznym do realizacji celów kary był zakaz prowadzenia innych pojazdów mechanicznych poza tym jakim oskarżony prowadził w stanie nietrzeźwości. Brak jest podstaw do przyjęcia, że oskarżony spowodowałby jakiekolwiek zagrożenie prowadząc inny pojazd aniżeli samochód osobowy, a pamiętać należy, że jest zawodowym kierowcą prowadzącym samochody ciężarowe. Takie rozstrzygnięcie nie pozbawi go także możliwości zarobkowania, przy możliwości poruszania się pojazdami, na które oskarżony posiada liczne uprawnienia.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego w G. z dnia 18 listopada 2020 r., sygn. akt II K 740/20

Zwi ęź le o powodach utrzymania w mocy

Sąd Odwoławczy nie dopatrzył się w zaskarżonym orzeczeniu żadnych uchybień mogących stanowić bezwzględne przyczyny odwoławcze, będących podstawą do uchylenia wyroku z urzędu dlatego też – ze wskazana wyżej korektą – został utrzymany w mocy.

Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwi ęź le o powodach zmiany

Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III.

Na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 634 kpk Sąd Odwoławczy zwolnił oskarżonego z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, a wydatkami poniesionymi w tym postępowaniu obciążył Skarb Państwa.

PODPIS