Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Toruniu

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IX Ka 603/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w G. z dnia 19 maja 2023 r., sygn. akt (...)

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☒

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

B. M.

karalność oskarżonego

karta karna

318

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

karta karna

dokument wystawiony przez uprawniony podmiot.

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

apelacja oskarżonego skierowana przeciwko całości wyroku i wykazująca brak winy B. M.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja oskarżonego okazała się niezasadna.

Na samym wstępie stwierdzić należy, iż zdaniem Sądu Okręgowego, sąd I instancji przeprowadził przewód sądowy w sposób wszechstronny i wnikliwy, dokonując wszelkich niezbędnych czynności dowodowych, koniecznych dla prawidłowego rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. Ocena zgromadzonego materiału dowodowego mieściła się przy tym w granicach sędziowskiej swobody, należycie uwzględniając zasady logiki i prawidłowego rozumowania oraz wskazania wiedzy i doświadczenia życiowego. Pozostawała ona wobec powyższego pod pełną ochroną dyspozycji art. 7 kpk, spotykając się w związku z tym z całkowitą akceptacją Sądu Okręgowego.

Odnotowania wymaga również fakt, iż pisemne uzasadnienie zaskarżonego wyroku sporządzone zostało zgodnie ze wszystkimi wymogami, jakie stawia mu art. 424 kpk, pozwalając tym samym sądowi II instancji na pełną i właściwą ocenę motywów, jakimi kierował się Sąd Rejonowy przy wydaniu orzeczenia. W szczególności w uzasadnieniu tym w sposób niebudzący wątpliwości przedstawione zostały poczynione ustalenia faktyczne, jak i ocena zebranych dowodów.

Analiza akt sprawy doprowadziła sąd II instancji do przekonania, iż prawidłowo sąd meriti oparł ustalenia stanu faktycznego sprawy na zeznaniach A. G., M. S. i Ł. K., a także nagraniu z monitoringu. Wskazane dowody osobowe oraz dowód o charakterze obiektywnym (nagranie) nie pozostawiają cienia wątpliwości, iż B. M. popełnił zarzucony mu czyn zabroniony. Ocena rzeczonych dowodów dokonana przez Sąd Rejonowy zyskała pełną akceptację sądu odwoławczego. Skarżący w istocie nie przedstawił żadnych okoliczności deprecjonujących ich wartość dowodową.

W kontekście kwestionowania przez skarżącego swego sprawstwa warto przywołać treść zeznań (k. 44 - 45 akt ) Ł. K.: "Na okazanym nagraniu rozpoznaję, że kierującym pojazdem F. (...) jest B. M.. Poznaję go po charakterystycznym chodzie" oraz (k. 151 i 151v akt - protokół rozprawy głównej z dnia 4 listopada 2022 r.) po odtworzeniu płyty z nagraniem: "Nie muszę lepiej się przyjrzeć, bo po odtworzeniu od razu widać, że na nagraniu jest B., tj. B. M.". Wskazane okoliczności wespół z wymową całokształtu materiału dowodowego pozwalają stwierdzić ponad wszelką wątpliwość, że B. M. w inkryminowanym czasie umyślnie uszkodził furtkę i ogrodzenie przy ul. (...) w G..

Skarżący nietrafnie podnosił, iż uszkodzenia przedmiotowej bramki winny być zbadane przez biegłego. W realiach przedmiotowej sprawy zweryfikowanie zaistnienia uszkodzeń było możliwe do przeprowadzenia bez konieczności posiadania wiadomości specjalnych w tym zakresie. Uszkodzenia te wynikały z dokumentacji fotograficznej. Wysokość poniesionej szkody została udokumentowana. W toku procesu oskarżony nie zgłaszał żadnych zastrzeżeń w tej kwestii. Dowody obiektywne (k. 156 - 158 akt) stanowią rzetelną podstawę do poczynienia ustaleń w tym zakresie. Sąd Rejonowy dochował w tym względzie należytej staranności.

Odnośnie świadka Ł. K. oskarżony w apelacji podał „jego przestępstwa oraz zatajanie prawdy o wykroczeniach”. Jest to jednak polemika z rzetelną oceną wiarygodnych zeznań wskazanego świadka. W istocie takie stwierdzenie jest gołosłowne i pozostaje irrelewantne dla rozstrzygnięcia przedmiotu niniejszego postępowania. B. M. w swej apelacji nie wskazał zatem żadnych okoliczności które byłyby podstawą zdezawuowania wiarygodności tego świadka. Trzeba także odnotować, że zeznania Ł. K. nie były wyłącznym dowodem winy oskarżonego. Korespondowały one z pozostałymi dowodami, w tym z nagraniem z monitoringu.

Świadkowie A. G. oraz M. S. wprawdzie nie byli naocznymi świadkami karygodnych zachowań oskarżonego, ale ich relacje pozwoliły na odtworzenie istotnych okoliczności stanu faktycznego sprawy.

Względem oskarżonego została orzeczona kara 8 miesięcy ograniczenia wolności polegająca na nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym.

B. M. w wywiedzionej apelacji nie zgodził się z kształtem orzeczonej wobec niego reakcji karnej i domagał się jej zmiany na karę grzywny. Kontrola instancyjna nie wykazała jednak, by jego stanowisko było zasadne.

Wymierzona kara jest w ocenie Sądu Okręgowego adekwatna do stopnia winy oskarżonego oraz stopnia społecznej szkodliwości popełnionego przez niego czynu zabronionego. Sąd Rejonowy prawidłowo jako okoliczność wpływającą obostrzająco na wymiar kary uwzględnił determinację oskarżonego w realizacji obranych sposobów siłowego otwierania furtki. Sąd także słusznie dostrzegł, że zachowanie B. M. nie miało racjonalnego uzasadnienia. Okoliczność obostrzającą wymiar kary stanowiła także dotychczasowa karalność oskarżonego, w tym za przestępstwo tego samego rodzaju.

Sąd Rejonowy biorąc pod uwagę ciężar gatunkowy popełnionego przestępstwa zdecydował jednakże o zastosowaniu instytucji z art. 37a kk. Orzeczona została kara o charakterze wolnościowym oscylująca w dolnych granicach ustawowego zagrożenia. Nie ma podstaw do stwierdzenia, by kara była rażąco niewspółmiernie surowa.

W kontekście całej apelacji B. M. wskazać należy na słuszną uwagę sądu I instancji, iż orzeczenie kary ograniczenia wolności polegającej na potrąceniu części wynagrodzenia nie znajdowało swego uzasadnienia z tego względu, iż z informacji zawartych w aktach sprawy wynikało, że oskarżony jest bezrobotny (k. 69 akt), utrzymuje się z pomocy rodziny. Sąd Rejonowy zasadnie odnotował jednak, że istnieje możliwość modyfikacji formy wykonywania kary ograniczenia wolności na etapie postępowania wykonawczego - z prac społecznie użytecznych na potrącenie z wynagrodzenia określonej kwoty - w sytuacji oczywiście gdy będą ku temu przesłanki).

Rodzaj kary został wybrany przez Sąd Rejonowy prawidłowo. Orzeczona kara ograniczenia wolności będzie słuszną odpowiedzią na karygodne zachowanie B. M.. Będzie ona miała względem niego charakter wychowawczy i uzmysłowi mu, że naruszanie porządku prawnego jest obwarowane konsekwencjami.

Oczekiwanie przez skarżącego zmiany orzeczonej kary na grzywnę jest niezasadne. W ocenie Sądu Okręgowego okoliczności popełnionego przez B. M. czynu zabronionego nie uzasadniają zastosowania względem niego najłagodniejszego rodzaju kary. Wyrządzona przez B. M. szkoda nie była mała. Pobudki jakimi kierował się oskarżony były błahe. Poza tym oskarżony był karany sądownie i ponowne wejście w konflikt z prawem przez niego wskazuje, iż należy zastosować karę o wyższej dolegliwości aniżeli grzywna.

Autor apelacji podniósł, że orzeczona przez Sąd Rejonowy kara nie pozwoli mu w pełni realizować się na tle wyznaniowym. Oskarżony jako osoba dorosła i poczytalna wchodząc konflikt z prawem musiał zdawać sobie sprawę z tegoż, iż reakcja karna na jego karygodne zachowanie doprowadzić może do zaistnienia pewnych niedogodności. Jest to nieuchronna konsekwencja kary. Poza tym tak jak już wskazano i co pozostaje aktualne w kontekście możności wykonywania przez oskarżonego obowiązków służbowych (jak deklaruje w apelacji – podróże służbowe na terytorium całego kraju) na etapie postępowania wykonawczego istnieć będzie możliwość zmiany formy kary ograniczenia wolności.

Prawidłowo sąd I instancji w punkcie 3. zaskarżonego wyroku orzekł wobec oskarżonego B. M. świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 500 zł. Sąd Okręgowy w pełni aprobuje zapatrywanie, iż wskazana dolegliwość finansowa stanowić będzie dla B. M. dodatkową represję odpowiadającą charakterowi popełnionego przezeń czynu zabronionego. Kwota ta nie przekracza możliwości finansowych oskarżonego.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego w G. z dnia 19 maja 2023 r., sygn. akt (...).

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Racje wskazane w punkcie 3.1 zadecydowały o uznaniu wywiedzionej w sprawie apelacji za bezzasadną.

Sąd odwoławczy nie dopatrzył się w zaskarżonym orzeczeniu żadnych uchybień mogących stanowić bezwzględne przyczyny odwoławcze, będących podstawą do uchylenia wyroku z urzędu, dlatego też – jako słuszny – został on utrzymany w mocy.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Sąd Okręgowy zasądził od Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w G.) na rzecz adwokat A. S. kwotę 840 zł brutto tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej B. M. z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

Oskarżony korzystał z obrony udzielonej mu z urzędu, a sąd odwoławczy, wydając rozstrzygnięcie w tym przedmiocie, uwzględnił wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 grudnia 2022 r., sygn. akt SK 78/21, opublikowany w Dzienniku Ustaw z dnia 28 grudnia 2022 r. Dlatego wynagrodzenie wskazanego obrońcy w niniejszej sprawie zostało przyznane na podstawie minimalnej stawki za obronę w wysokości określonej w § 11 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1964 z późn. zm.).

III.

Na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 634 kpk sąd odwoławczy zwolnił B. M. z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych za II instancję, zaś wydatkami postępowania odwoławczego obciążył Skarb Państwa.

PODPIS

1.1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

- oskarżony B. M.,

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

- wyrok Sądu Rejonowego w G. z dnia 19 maja 2023 r. w sprawie o sygn. akt (...),

1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☒

brak zarzutów

1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

Zmiana