Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IX Ka 322/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Toruniu z 2015-09-17

IX Ka 322/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 września 2015 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu w Wydziale IX Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – S. S.O. Barbara Plewińska

Sędziowie: S.O. Aleksandra Nowicka (spr.)

S.O. Lech Gutkowski

Protokolant stażysta Marzena Chojnacka

przy udziale przedstawiciela(...) Urzędu Skarbowego w T. Moniki Łukaszewicz

po rozpoznaniu w dniu 17 września 2015r.

sprawy H. M. oskarżonego z art. 62 §2 kks i in.

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 17 marca 2015 r., sygn. akt VIII K 62/15

I.  zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

II.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym, a wydatkami obciąża Skarb Państwa;

III.  zasądza od Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Toruniu) na rzecz adw. P. K. kwotę 516,60 (pięćset szesnaście złotych i sześćdziesiąt groszy) złotych brutto tytułem zwrotu nieopłaconych kosztów obrony udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

(Aleksandra Nowicka) (Barbara Plewińska) (Lech Gutkowski)

Sygn. akt IX Ka 322/15

UZASADNIENIE

H. M. został oskarżony o to, że:

w okresie od 02 października 2012 r. do 28 grudnia 2012 r. w T. w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu tego samego zamiaru wystawił 28 (dwadzieścia osiem) faktur VAT dotyczących zdarzeń w nich wykazanych, które w rzeczywistości nie miały miejsca, czym udzielił innej ustalonej osobie pomocy w rozliczeniu podatku naliczonego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i poprzez wprowadzenie w błąd organu podatkowego naraził przez to na nienależny zwrot podatkowej należności publicznoprawnej w łącznej kwocie 75.258,18 zł, tj.

1)  fakturę VAT nr (...) z dnia 02.10.2012 r., wartość netto 6.900,00 zł, VAT 1.587,00 zł,

2)  fakturę VAT nr (...) z dnia 07.10.2012 r., wartość netto 13.900,00 zł, VAT 3.197,00 zł,

3)  fakturę VAT nr (...) z dnia 08.10.2012 r., wartość netto 20.160,00 zł, VAT 4.636,80 zł,

4)  fakturę VAT nr (...) z dnia 11.10.2012 r., wartość netto 20.002,50 zł, VAT 4.600,57 zł,

5)  fakturę VAT nr (...) z dnia 15.10.2012 r., wartość netto 8.050,00 zł, VAT 1.851,50 zł,

6)  fakturę VAT nr (...) z dnia 16.10.2012 r., wartość netto 6.700,00 zł, VAT 1.541,00 zł,

7)  fakturę VAT nr (...) z dnia 16.10.2012 r., wartość netto 18.459,00 zł, VAT 4.245,57 zł,

8)  fakturę VAT nr (...) z dnia 17.10.2012 r., wartość netto 20.000,00 zł, VAT 4.600,00 zł,

9)  fakturę VAT nr (...) z dnia 23.10.2012 r., wartość netto 20.538,00 zł, VAT 4.723,74 zł,

10)  fakturę VAT nr (...) z dnia 30.10.2012 r., wartość netto 20.500,00 zł, VAT 4.715,00 zł,

11)  fakturę VAT nr (...) z dnia 30.10.2012 r., wartość netto 9.000,00 zł, VAT 2.070,00 zł,

12)  fakturę VAT nr (...) z dnia 05.11.2012 r., wartość netto 11.400,00 zł, VAT 2.622,00 zł,

13)  fakturę VAT nr (...) z dnia 12.11.2012 r., wartość netto 11.400,00 zł, VAT 2.622,00 zł,

14)  fakturę VAT nr (...) z dnia 20.11.2012 r., wartość netto 17.000,00 zł, VAT 3.910,00 zł,

15)  fakturę VAT nr (...) z dnia 26.11.2012 r., wartość netto 17.000,00 zł, VAT 3.910,00 zł,

16)  fakturę VAT nr (...) z dnia 28.11.2012 r., wartość netto 11.000,00 zł, VAT 2.530,00 zł,

17)  fakturę VAT nr (...) z dnia 29.11.2012 r., wartość netto 11.000,00 zł, VAT 2.530,00 zł,

18)  fakturę VAT nr (...) z dnia 03.12.2012 r., wartość netto 6.500,00 zł, VAT 1.495,00 zł,

19)  fakturę VAT nr (...) z dnia 05.12.2012 r., wartość netto 8.700,00 zł, VAT 2.001,00 zł,

20)  fakturę VAT nr (...) z dnia 07.12.2012 r., wartość netto 7.400,00 zł, VAT 1.702,00 zł,

21)  fakturę VAT nr (...) z dnia 10.12.2012 r., wartość netto 7.900,00 zł, VAT 1.817,00 zł,

22)  fakturę VAT nr (...) z dnia 12.12.2012 r., wartość netto 6.500,00 zł, VAT 1.495,00 zł,

23)  fakturę VAT nr (...) z dnia 12.12.2012 r., wartość netto 8.100,00 zł, VAT 1.863,00 zł,

24)  fakturę VAT nr (...) z dnia 18.12.2012 r., wartość netto 6.900,00 zł, VAT 1.587,00 zł,

25)  fakturę VAT nr (...) z dnia 21.12.2012 r., wartość netto 11.200,00 zł, VAT 2.576,00 zł,

26)  fakturę VAT nr (...) z dnia 27.12.2012 r., wartość netto 7.500,00 zł, VAT 1.725,00 zł,

27)  fakturę VAT nr (...) z dnia 28.12.2012 r., wartość netto 6.400,00 zł, VAT 1.472,00 zł,

28)  fakturę VAT nr (...) z dnia 28.12.2012 r., wartość netto 7.100,00 zł, VAT 1.633,00 zł,

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s w zb. z art. 76 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 18 § 3 k.k.

Sąd Rejonowy w Toruniu wyrokiem z dnia 17 marca 2015 roku (sygn. akt VIII K 62/15):

I.  Oskarżonego H. M. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, to jest przestępstwa skarbowego z art. 62 § 2 k.k.s., art. 76 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 7 § 1 k.k.s. i w zw. z art. 18 § 3 k.k. i za to w myśl art. 19 § 1 k.k. w zw. z art. 7 § 2 k.k.s. w zw. z art. 76 § 2 k.k.s. wymierzył mu karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny, każda w wysokości 60 (sześćdziesięciu) złotych;

II.  Zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. P. K. 664 (sześćset sześćdziesiąt cztery) złote i 20 (dwadzieścia) groszy brutto tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu;

III.  Zwolnił w całości oskarżonego od uiszczenia opłaty sądowej, zaś wydatkami poniesionymi od chwili wszczęcia postępowania obciążył Skarb Państwa.

Od powyższego wyroku apelację wniósł obrońca oskarżonego, zaskarżając powyższy wyrok w całości.

Zarzucając mu błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający istotny wpływ na treść orzeczenia poprzez nieprawidłowe przyjęcie, że oskarżony w okresie od 2 października 2012 r. do 28 grudnia 2012 r. w T. w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu tego samego zamiaru wystawił 28 (dwadzieścia osiem) faktur VAT dotyczących zdarzeń w nich wskazanych, które w rzeczywistości nie miały miejsca, czym udzielił innej ustalonej osobie pomocy w rozliczeniu podatku naliczonego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2014 r. o podatku od towarów i usług i poprzez wprowadzenie w błąd organu podatkowego naraził przez to na niezależny zwrot należności publicznoprawnej w łącznej kwocie 75.258,18 zł, na którą składają się kwoty wskazane w pkt. 1-28 zaskarżonego wyroku.

W oparciu o powyższe zarzuty wniósł on o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji.

Ponadto wnosząc o zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy kosztów pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu według norm przepisanych, gdyż nie zostały one ani w całości ani w części uiszczone przez oskarżonego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Sąd Okręgowy utrzymał w mocy zaskarżony wyrok, uznając niezasadność zarzutów apelacji.

W niniejszej sprawie w związku z tym, że nie można było ustalić miejsca zamieszkania lub pobytu w kraju oskarżonego, prowadzone było postępowanie w stosunku do nieobecnych. Warto zauważyć, że ma ono szczególny charakter. Nieobecnemu oskarżonemu przysługuje nie tylko pomoc obrońcy z urzędu (na podstawie art. 176 § 1 kks), którego udział jest obowiązkowy także w postępowaniu odwoławczym, ale również tzw. specjalny tryb zaskarżenia.

Zgodnie z art. 177 kks w razie osobistego zgłoszenia się skazanego do dyspozycji sądu lub ujęcia skazanego doręcza mu się odpis prawomocnego wyroku. Na wniosek skazanego złożony na piśmie w zawitym terminie 14 dni od daty doręczenia sąd, którego wyrok się uprawomocnił, wyznacza niezwłocznie rozprawę, a wydany w tej instancji wyrok traci moc z chwilą stawienia się skazanego na rozprawie.

Odnosząc się z kolei do zarzutu apelacji – Sąd odwoławczy nie dopatrzył się w przedmiotowej sprawie błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, który by miał istotny wpływ na treść orzeczenia.

Podnoszony przez obrońcę argument, jakoby podpisy na fakturach nie należały do oskarżonego, a zostały podrobione, oprócz stwierdzenia, że znacznie się różnią od podpisów wystawionych przez oskarżonego wiele lat wcześniej, nie został w żaden inny sposób wykazany, czy nawet uprawdopodobniony (ciężar dowodu spoczywa na twierdzącym). Zasadza się li tylko na subiektywnej ocenie skarżącego niepopartej żadnymi dowodami, ani nawet nieodnoszącej się do jakichkolwiek faktów. Wywód, że, zdaniem skarżącego, istnieje różnica w charakterze pisma w zakresie złożonych podpisów, których sygnatariuszem miał być oskarżony nie stanowi jeszcze wystarczającego dowodu na to, że nie został on faktycznie złożony przez oskarżonego. Tym bardziej, iż w świetle innych okoliczności ujawnionych w sprawie nic nie wskazuje na to, by taka okoliczność zaistniała. Jak stwierdził to Sąd I instancji: „Zebrany w sprawie materiał dowodowy w postaci dokumentów urzędowych, a to: zawiadomienia o stwierdzeniu naruszenia przepisów podatkowych (k.1-2), z protokołu kontroli podatkowej (k. 3-7), decyzji o określeniu wysokości należnego podatku VAT (k. 8-12), informacji o działalności gospodarczej firm „(...)” i „(...)” (k. 55-58, 67-68), danych o karalności (k. 88), korzystały z dwóch domniemań: autentyczności i zgodności z prawdą złożonych w nim oświadczeń woli, które nie zostały wzruszone w toku całego postępowania jurysdykcyjnego”. Gdyby zaś oskarżony nie zgodził się z wydanym wyrokiem i kwestionował autentyczność swoich podpisów, wówczas orzekający Sąd meriti może sięgnąć po opinię biegłego z zakresu grafometrii, który po pobraniu próbek pisma (na obecnym etapie postępowania nie jest to możliwe z uwagi na nieobecność oskarżonego) ustosunkuje się do tego twierdzenia.

Sąd Rejonowy orzekając o winie H. M. postąpił właściwie, o czym świadczy przedstawiona w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku argumentacja, która została sporządzona po dokonaniu oceny całego materiału dowodowego. Wątpliwości Sądu Okręgowego nie wzbudziła również wymierzona w związku z tym kara i umotywowanie jej wymiaru. Mając, więc powyższe na uwadze, Sąd odwoławczy orzekł o utrzymaniu w mocy zaskarżonego wyroku.

Ponadto Sąd odwoławczy nie dopatrzył się w zaskarżonym orzeczeniu żadnych uchybień mogących stanowić bezwzględne przyczyny odwoławcze, będących podstawą do uchylenia wyroku z urzędu, dlatego też został on utrzymany w mocy.

Na podstawie art. 634 kpk w zw. z art. 628 pkt 2 kpk w zw. art. 618 § 1 pkt 13 kpk w zw. z art. 14 ust. 3 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1348) sąd odwoławczy zasądził od Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Toruniu) na rzecz adwokata P. K. kwotę 516,60,- zł (pięciuset szesnastu złotych i sześćdziesięciu groszy) brutto tytułem nieopłaconej obrony udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

Na podstawie art. 634 kpk w zw. z art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 113 kks sąd II instancji zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym, mając na uwadze względy słuszności.

(Barbara Plewińska) (Aleksandra Nowicka) (Lech Gutkowski)

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Beata Antkowiak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Toruniu
Osoba, która wytworzyła informację:  Barbara Plewińska,  Lech Gutkowski
Data wytworzenia informacji: