Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Toruniu

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IX Ka 287/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

0

CZĘŚĆ WSTĘPNA

Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w T. z dnia 21 września 2021 r., sygn. akt VIII K 328/21

Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

Granice zaskarżenia

Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☒

brak zarzutów

Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

Ustalenie faktów

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

Ocena dowodów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Apelacja oskarżonego - rażąca niewspółmierność orzeczonej kary

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Rejonowy w T. uznał oskarżonego Ł. C. winnym popełnienia przestępstwa z art. 180a kk i za to wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Nadto, orzekł wobec niego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat.

Wyrok w tym kształcie - w ocenie Sądu Okręgowego – nie mógł się ostać.

Rację miał oskarżony Ł. C., który w wywiedzionej apelacji kwestionował rozmiar reakcji karnej. Sąd II instancji po uwzględnieniu całokształtu okoliczności sprawy uznał, iż orzeczona wobec oskarżonego kara była rażąco niewspółmiernie surowa.

Sąd Rejonowy słusznie jako okoliczności łagodzące uwzględnił to, że oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, a stan faktyczny sprawy - wobec jego wyjaśnień - nie budził jakichkolwiek wątpliwości.

Sąd meriti orzeczenie wobec Ł. C. kary pozbawienia wolności motywował jego uprzednią karalnością. Sąd Rejonowy wskazał, że ta uzasadniała zastosowanie wobec niego najsurowszego rodzaju kary.

Zapatrywania S. R., Sąd Okręgowy nie podzielił z następujących względów.

Ł. C. od samego początku przyznawał się do popełnienia zarzuconego mu czynu, złożył wyczerpujące i szczegółowe wyjaśnienia, wyraził szczerą skruchę i nie unikał odpowiedzialności. Oskarżony opisał okoliczności w jakich doszło do popełnienia przez niego przestępstwa z art. 180a kk. Sytuacja w jakiej nastąpiło inkryminowane zachowanie Ł. C., tj. przejechanie nieznacznego odcinka drogi pojazdem w wyniku polecenia wydanego przez przełożonych, implikowane obawą utraty pracy – nie niweczyło przestępnego charakteru zachowania oskarżonego, ale rzutowało na ocenę stopnia społecznej szkodliwości popełnionego przestępstwa. Przy tym uwzględnić należało, że w trakcie kierowania pojazdem oskarżony był trzeźwy i w istocie nie naruszył żadnych przepisów udziału w ruchu drogowym.

Owszem Ł. C. był karany sądownie, jednakże po pierwsze za przestępstwa inne rodzajowo aniżeli rozpatrywany w niniejszej sprawie czyn zabroniony, po drugie ostatnie z podanych w karcie karnej przestępstw zostało popełnione ponad pięć lat temu i wreszcie po trzecie należało uwzględnić fakt, że od kilku lat prowadzi on ustabilizowany tryb życia (założył rodzinę, pracuje, opiekuje się babcią). Wobec osoby, która odmieniła swoje życie, a za kierownicę usiadła (choć nie powinna) bynajmniej nie z błahego powodu, zastosowanie izolacji penitencjarnej jawi się jako rażąco niecelowe.

W ocenie Sądu Okręgowego powołane wyżej okoliczności, których nie kwestionował oskarżyciel, w żadnym razie nie pozwalały za przyjęcie by uzasadnionym było zastosowanie wobec Ł. C. bezwzględnej kary pozbawienia wolności. Pozostawienie tak ukształtowanej reakcji karnej wywołuje poczucie nieusprawiedliwionej surowości wymiaru sprawiedliwości. Kara ta miałaby w takim układzie funkcję li tylko represyjną, a oskarżony nie wymaga takiej reakcji karnej by wdrożyć go do przestrzegania porządku prawnego.

Przestępstwo z art. 180a jest zagrożone alternatywnie karami grzywny, ograniczenia wolności i pozbawienia wolności do lat 2. Takie ukształtowanej granic reakcji karnej w odniesieniu do innych skatalogowanych przestępstw, wskazuje na ocenę społecznej szkodliwości takich czynów przyjętą przez ustawodawcę.

W ocenie Sądu Okręgowego w zaistniałych realiach nie jest potrzebne sięgnięcie po najsurowszy rodzaj kary, by uzmysłowić Ł. C. naganność jego postępowania. Oskarżony swoją postawą w toku procesu wykazał, że zastosowanie wobec niego kary o charakterze wolnościowym będzie stanowić dla niego wystarczający bodziec do powstrzymywania się od tego typu zachowań w przyszłości. Stosowane uprzednio kary odniosły wobec oskarżonego cel resocjalizacyjny i nie niweczy tego incydentalne zdarzenie, niewątpliwie karygodne.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego w T. z dnia 21 września 2021 r., sygn. akt VIII K 328/21 - punkt III.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Wyrok Sądu Rejonowego w T. z dnia 21 września 2021 r., sygn. akt VIII K 328/21 - punkty I i II.

Zwięźle o powodach zmiany

Wobec wskazanych w punkcie 3.1. racji Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

1. w miejsce wymierzonej oskarżonemu w pkt I) kary pozbawienia wolności wymierzył oskarżonemu karę 6 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie i uzupełnił podstawę prawną wymiaru tej kary o art. 34 § 1a pkt 1 kk i art. 35 § 1 kk,

2. złagodził orzeczony w pkt II) środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych z 3 lat do 1 roku;

W ocenie Sądu Okręgowego kara ograniczenia wolności we wskazanym wymiarze będzie adekwatną do stopnia winy i społecznej szkodliwości popełnionego przez Ł. C. czynu. Jest to kara o charakterze wychowawczym i z pewnością tak wpłynie na oskarżonego.

Sąd II instancji uznał także iż wobec przywołanych w punkcie 3.1 okoliczności zasadnym będzie skrócenie do roku środku karnego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych.

Sąd odwoławczy nie dopatrzył się w zaskarżonym orzeczeniu żadnych uchybień mogących stanowić bezwzględne przyczyny odwoławcze, będących podstawą do uchylenia wyroku z urzędu, dlatego też – poza zmianami wskazanymi powyżej – został on utrzymany w mocy.

Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III.

Na podstawie art. 627 kpk w zw. z art. 636 § 1 kpk oraz art. 8 i art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t.j.Dz.U.1983.49.223 ze zm. sąd odwoławczy zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 120 zł tytułem opłaty za obie instancje, natomiast na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 634 kpk zwolnił go od ponoszenia wydatków za postępowanie odwoławcze.

IV.

Oskarżony korzystał z obrony udzielonej mu z urzędu, stąd Sąd Odwoławczy na podstawie § 17 ust. 2 pkt 4 i § 4 ust. 1 i 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U.2019.18 t.j.) zasądził od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w T. na rzecz adw. A. K. kwotę 516,60 zł brutto.

PODPIS