IX Ka 112/21 - wyrok Sąd Okręgowy w Toruniu z 2021-05-07
sygn. akt IXKa 112/21
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 07 maja 2021r.
Sąd Okręgowy w Toruniu-IX Wydział Karny-Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący - Sędzia SO Andrzej Walenta
Protokolant - st. sekretarz sądowy Magdalena Kaiser
przy udziale przedstawiciela Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w T. M. M.,
po rozpoznaniu w dniu 07 maja 2021r. sprawy T. J. oskarżonego o popełnienie przestępstwa skarbowego z art. 56§2 kks w zw. z art. 9§3 kks,
na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego T. J. od wyroku Sądu Rejonowego w T. z dnia 28 grudnia 2020r., sygn. akt VIIIK 672/19
I. uchyla zaskarżony wyrok i na podstawie art. 439§1 pkt 9 kpk w zw. z art. 17§1 pkt 6 kpk, w zw. z art. 113§1 kks postępowanie umarza;
II. zasądza od Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w T.) na rzecz adwokata D. N. kwotę 516,60zł. (pięćset szesnaście złotych i sześćdziesiąt groszy) brutto tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej T. J. z urzędu w postępowaniu odwoławczym;
III. kosztami procesu w całości obciąża Skarb Państwa.
UZASADNIENIE |
|||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
IXKa 112/21 |
|
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
Wyrok Sądu Rejonowego w T. z dnia 28 grudnia 2020r., sygn. akt VIIIK 672/19 |
1.2. Podmiot wnoszący apelację |
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ oskarżyciel posiłkowy |
☐ oskarżyciel prywatny |
☒ obrońca |
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ inny |
1.3. Granice zaskarżenia |
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||
☐ |
co do kary |
|||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||
1.3.2. Podniesione zarzuty |
||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||
☐ |
||||
☐ |
brak zarzutów |
1.4. Wnioski |
☒ |
uchylenie |
☒ |
Zmiana |
2. Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy |
2.1. Ustalenie faktów |
2.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
|||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
|||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
2.2. Ocena dowodów |
2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
3. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||
Lp. |
Zarzut |
|
1. zarzut obrazy przepisów postępowania, który miał istotny wpływ na treść orzeczenia: - to jest art. 17§1 pkt 6 kpk w zw. z art. 113§1 kks, w zw. z art. 44§1,§3,§5 kks polegający na tym, że po wydaniu wyroku przez sąd I instancji, to jest w dniu 31 grudnia 2020r. do szło do przedawnienia karalności przestępstwa przypisanego oskarżonemu, - to jest art. 170§1 pkt 2 kpk w zw. z art. 6 kpk, w zw. z art. 8 kpk, w zw. z art. 113§1 kks poprzez oddalenie wniosku dowodowego obrońcy o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu księgowości i rachunkowości na okoliczność ustalenia wysokości podatku dochodowego od osób prawnych za okres od września 2008r. do grudnia 2009r. należnego od spółki (...) sp. z o.o. w przypadku pominięcia faktur VAT wymienionych w zarzucie, w sytuacji gdy przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego ma istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy w zakresie ustalenia wysokości podatku narażonego na uszczuplenie, którego wysokość powinna być ustalona przez sąd I instancji samodzielnie, a oddalenie przedmiotowego wniosku dowodowego stanowiło naruszenie prawa do obrony kpk, - to jest art. 170§1 pkt 4 i 5 kpk w zw. z art. 6 kpk, w zw. z art. 113§1 kks poprzez oddalenie wniosku dowodowego oskarżonego o przesłuchanie świadków E. S. i W. S. w sytuacji gdy sąd mógł z urzędu podjąć działania zmierzające do ustalenia adresu zamieszkania świadków, a nadto przeprowadzenie dowodu z zeznań w/w świadków nie zmierzało do przedłużenia postępowania, co stanowiło naruszenie prawa do obrony, 2. błąd w ustaleniach faktycznych mający wpływ na treść orzeczenia poprzez uznanie oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, w sytuacji gdy oskarżony nie przyznał się do winy, |
☐ zasadny ☒ częściowo zasadny ☐ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
szczegółowo punkt 5.1 |
||
Wniosek |
||
szczegółowo punkt 5.1 |
☐ zasadny ☒ częściowo zasadny ☐ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
szczegółowo punkt 5.1 |
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
|
1. |
|
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
|
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
|
5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
|
1. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
wyrok Sądu Rejonowego w T. z dnia 28 grudnia 2020r., sygn. akt (...) |
|
Zwi ęź le o powodach utrzymania w mocy |
|
Niezależnie od zarzutów podniesionych przez obrońcę we wniesionej apelacji (poza zarzutem przedawnienia karalności przestępstwa skarbowego) zaskarżony wyrok należało uchylić i postępowanie umorzyć - na podstawie art. 439§1 pkt 9 kpk w zw. z art. 17§1 pkt 6 kpk, w zw. z art. 113§1 kks. Wyjść należy od tego, że niezasadnie obrońca wywodzi, że materiał sprawy –niewłaściwie oceniony przez sąd meriti - nie dostarczył dowodów winy T. J. w zakresie zarzuconego mu czynu. Pisemne motywy wyroku uzasadniają twierdzenie, że ocena materiału dowodowego przeprowadzona przez sąd I instancji dokonana została z uwzględnieniem reguł sformułowanych w art. 7 kpk, a więc jest bezstronna, nie narusza reguł swobodnej oceny i jest też zgodna z zasadami wiedzy i doświadczenia życiowego ani nie zawiera błędów faktycznych lub logicznych. Stanowisko skarżącego zaprezentowane w apelacji jest w istocie polemiczne. Skarżący nie przytoczył skutecznych argumentów poddających w wątpliwość prawidłowość oceny dowodów oraz wynikających z niej ustaleń faktycznych. Zastrzeżeń tym samym nie budziła również merytoryczna prawidłowość rozstrzygnięcia o odpowiedzialności oskarżonego za zarzucany mu czyn, a poglądu powyższego nie zmienia fakt, że Sąd Rejonowy w trakcie postępowania oddalił wnioski dowodowe dotyczące dopuszczenia dowodu z opinii biegłego z zakresu księgowości i rachunkowości oraz przesłuchania dodatkowo dwoje świadków. Argumentacja obrony sprowadzająca się do przeciwstawienia stanowisku sądu - który po analizie wszystkich zebranych dowodów doszedł do wniosku, że w świetle zeznań świadków w zestawieniu z dokumentami nie budzi wątpliwości, że oskarżony w okresie przyjętym przez Sąd Rejonowy uszczuplił podatek dochodowy od osób prawnych - twierdzeń, że zdaniem obrony dowody te nie pozwalały na poczynienie kategorycznych konstatacji o winie oskarżonego, nie zdołała skutecznie podważyć kwestionowanego przez skarżącego orzeczenia. Apelujący nie wytknął żadnych konkretnych uchybień zasadom obowiązującym przy ocenie dowodów, jakich miał się dopuścić sąd I instancji. W apelacji nie wskazano w gruncie rzeczy na żadne pominięte, czy zbagatelizowane w toku analizy dowodowej okoliczności, które miałyby być źródłem uzasadnionych wątpliwości co do umyślności działania oskarżonego, ani okoliczności niesłusznie - wbrew art. 410 kpk odpowiednio stosowanemu w postępowaniu w sprawach o przestępstwa skarbowe – uwzględnione przy dokonywaniu ustaleń w tym przedmiocie. Wniosek o tym, że T. J. miał świadomość tego, że uszczupla podatek dochodowy od osób prawnych, rzeczywiście logicznie wynikał natomiast z ocenianych z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania, wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego dowodów. Natomiast w przedmiotowej sprawie, niezależnie od powyższych rozważań, zachodziła przeszkoda uniemożliwiająca orzekanie w przedmiotowej sprawie co do zarzucanego oskarżonemu przestępstwa skarbowego z art. 56§2 kks w zw. z art. 9§3 kks. Doszło bowiem do przedawnienia jego karalności, co słusznie akcentuje obrońca, ale i oskarżyciel publiczny, który w stanowisku zaprezentowanym przed sądem odwoławczym również wnosił o umorzenie postępowania z uwagi na przedawnienie karalności czynu zarzucanego oskarżonemu. Z treści przepisu art. 44§1 pkt 1 kks wynika, że karalność przestępstwa skarbowego ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynęło 5 lat gdy czyn stanowi przestępstwo skarbowe zagrożone karą grzywny, karą ograniczenia wolności lub karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 3 lata (w niniejszej sprawie czyn z art. 56§2 kks zagrożony jest karą grzywny). Natomiast §5 artykułu 44 kks stanowi, że jeżeli w okresie przewidzianym w art. 44§1 pkt 1 kks (pięć lat) wszczęto postępowanie przeciwko sprawcy, karalność popełnionego przez niego przestępstwa skarbowego ustaje z upływem 5 lat od zakończenia tego okresu (5-letniego), a więc w konsekwencji w tej sytuacji przedawnienie wynosi 10 lat. Z art. 44§3 kks wynika także, że wobec przestępstw skarbowych zagrożonych karą grzywny, polegających m. in. na uszczupleniu należności publicznoprawnej, bieg okresu przedawnienia przestępstwa skarbowego rozpoczyna się z końcem roku, w którym upłynął termin płatności tej należności. W niniejszej sprawie czyn popełniony został w okresie od września 2008r. do grudnia 2009r., a zeznanie podatkowe CIT-8 za rok podatkowy od 1 września 2008r. do 31 grudnia 2009r. powinno zostać złożone do dnia 31 marca 2010r., a więc okres przedawnienia karalności tego występku rozpoczął bieg z końcem roku 2010. W sytuacji więc gdy postępowanie w przedmiotowej sprawie przeciwko T. J. wszczęte zostało w dniu 20 października 2015r. (postanowienie o wszczęciu dochodzenia i przedstawieniu zarzutów), a więc w okresie 5-letniego biegu przedawnienia, to w sposób oczywisty okres przedawnienia zarzucanego oskarżonemu czynu uległ przedłużeniu o kolejne 5 lat, a więc do przedawnienia karalności zarzucanego T. J. przestępstwa skarbowego doszło z końcem roku 2020. Bezsprzecznie zatem zaskarżony wyrok Sądu Rejonowego, który zapadł co prawda w okresie przed przedawnieniem, bo w dniu 28 grudnia 2020r., na etapie postępowania odwoławczego jest jednak dotknięty tzw. bezwzględną przyczyną odwoławczą sprecyzowaną w art. 439§1 pkt. 9 kpk, w zw. z art. 17§1 pkt 6 kpk, w zw. z art. 113§1 kks. Rozstrzygnięcie merytoryczne Sądu Okręgowego (utrzymujące w mocy wyrok Sądu Rejonowego) gdyby zatem zapadło w dniu 7 maja 2021r., zapadłoby mimo określonej w art. 17§1 pkt. 6 kpk okoliczności wyłączającej postępowanie, a mianowicie mimo przedawnienia karalności przestępstwa skarbowego (przy przyjęciu powyższych ogólnych reguł przedawnienia karalności przestępstwa skarbowego wynikających z kodeksu karnego skarbowego). Natomiast wskazać na koniec należy, że w ocenie sądu odwoławczego poglądu o zaistniałej ujemnej przesłance procesowej jaką jest przedawnienie karalności nie zmieniają poniższe okoliczności. Mianowicie ustawa z dnia 31 marca 2020r. (weszła w życie 31 marca 2020r.) o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2020.568 z dnia 2020.03.31), w art. 1. wprowadziła zmianę w ustawie z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374 i 567) poprzez wskazanie w art. 15zzr ust. 6 tejże ustawy, że w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 nie biegnie przedawnienie karalności czynu oraz przedawnienie wykonania kary w sprawach o przestępstwa, przestępstwa i wykroczenia skarbowe oraz w sprawach o wykroczenia. Tak wi ę c okres biegu przedawnienia karalno ś ci przest ę pstwa skarbowego w sprawie niniejszej uleg ł zawieszeniu z dniem 31 marca 2020r. Następnie Ustawa z dnia 14 maja 2020r. (weszła w życie 16 maja 2020r.) o zmianie niektórych ustaw w zakresie działań osłonowych w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 (Dz.U.2020.875 z dnia 2020.05.15) w art. 46 ust. 20 wprowadziła zmianę w Ustawie z dnia 2 marca 2020r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374, 567, 568 i 695) poprzez uchylenie wspomnianego wyżej art. 15zzr. Zatem okres zawieszenia biegu przedawnienia karalności przestępstwa skarbowego przestał obowiązywać z dniem 16 maja 2020r. Wobec powyższego bieg przedawnienia karalności przestępstwa skarbowego analizowanego w przedmiotowej sprawie uległ zawieszeniu w okresie od dnia 31 marca 2020r. do dnia 16 maja 2020r., a więc przez okres 47 dni. I o taki też czas należało wydłużyć 10-letni termin przedawnienia karalności przedmiotowego przestępstwa skarbowego, a zatem i w tej sytuacji karalność przestępstwa skarbowego w niniejszej sprawie przedawniła się z dniem 16 lutego 2021r. W świetle powyższego Sąd Okręgowy uchylił zaskarżony wyrok i umorzył postępowanie o przestępstwo skarbowe prowadzone przeciwko T. J.. |
|
5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
|
1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
Zwi ęź le o powodach zmiany |
|
5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
|||
5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
|||
1.1. |
|||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
|||
4.1. |
|||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
|||
5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
|||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||
6. Koszty Procesu |
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
II, III |
Oskarżony korzystał z obrony udzielonej mu z urzędu, stąd sąd odwoławczy na podstawie §17 ust. 2 pkt 4 i §4 ust. 1 i 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U.2019.18 t.j.) zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata D. N. kwotę 516,60zł brutto. Orzekając o kosztach postępowania na podstawie art. 632 punkt 2 kpk w zw. z art. 113§1 kks Sąd Okręgowy kosztami procesu w całości obciążył Skarb Państwa. |
7. PODPIS |
1.3. Granice zaskarżenia |
||||||
Kolejny numer załącznika |
1 |
|||||
Podmiot wnoszący apelację |
- obrońca |
|||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
- rozstrzygnięcie o winie i karze orzeczonej wobec T. J. – wyrok Sądu Rejonowego w T. z dnia 28 grudnia 2020r., sygn. akt VIIIK 672/19, |
|||||
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||||
☐ |
co do kary |
|||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||
1.3.2. Podniesione zarzuty |
||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||
☐ |
||||||
☐ |
brak zarzutów |
|||||
1.4. Wnioski |
||||||
☒ |
uchylenie |
☒ |
Zmiana |
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Toruniu
Osoba, która wytworzyła informację: Andrzej Walenta
Data wytworzenia informacji: