Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Toruniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4. marca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu w składzie:

Przewodniczący - S.S.O. Rafał Sadowski

Protokolant - sekr. sąd. Magdalena Maćkiewicz

po rozpoznaniu w dniu 25. lutego 2014 r.

sprawy: Z. Z. oraz W. F. oraz

M. U. - obwinionych z art. 27 pkt 1 w zw. z art. 8 ustawy z 15.12.2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz.U. z 2003 nr 119, poz. 1116 z późn. zm.),

na skutek apelacji wniesionych przez: obwinionego Z. Z., obwinionego W. F., obwinionego M. U. oraz przez oskarżyciela posiłkowego J. D.,

od wyroku Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 23. grudnia 2013 r., sygn. akt XII W 1424/12,

I.  zmienia zaskarżony wyrok w stosunku do wszystkich trzech obwinionych w ten sposób, że za wykroczenia przypisane im w punktach I., II. i III. tego wyroku, na podstawie art. 27 ³ pkt 1 ustawy z 15.12.2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz.U. z 2003 nr 119, poz. 1116 z późn. zm.) w zw. z art. 24§1 kw wymierza każdemu z nich grzywnę po 500 (pięćset) zł;

II.  w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  obciąża każdego z obwinionych na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Toruniu) kosztami procesu za obie instancje - w tym opłatami w kwotach po 50 (pięćdziesiąt) zł oraz po 100 zł zryczałtowanych wydatków;

Sygn. akt IX Ka 63/14

UZASADNIENIE

Z. Z. został obwiniony o to, że:

1)  w okresie od dnia 5 marca 2012 roku w T. na ul. (...) będąc członkiem Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...)w T. na ul. (...) wspólnie i w porozumieniu z W. F., M. U. wbrew obowiązkowi dopuścił się tego, że spółdzielnia nie udostępniła członkom Spółdzielni Mieszkaniowej kopii wszystkich protokołów i uchwał Rady Nadzorczej(...)wraz z załącznikami z okresu od czerwca 2011 r. do chwili obecnej, kopii planu rzeczowo-finansowego na 2012 r., kopii protokołu lustracji pełnej przeprowadzonej w (...) w 2011 r. - tj. o wykroczenie z art. 27 ^{( 3)} pkt 1 w zw. z art. 8 ^{( 1)} ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych z dnia 15 grudnia 2000 r.

2)  w okresie od dnia 18 kwietnia 2012 roku w T. na ul. (...), będąc członkiem Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...)w T. na ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z M. U. wbrew obowiązkowi dopuścili się tego, że Spółdzielnia nie udostępniła członkowi Spółdzielni Mieszkaniowej D. Z.protokołu bądź uchwały Zarządu dotyczącej podziału Walnego Zgromadzenia na części, określającą zasady zaliczania członków do poszczególnych części Walnego Zgromadzenia w kwietniu 2012 r. - tj. o wykroczenie z art. 27 ^{( 3)} pkt 1 w zw. z art. 8 ^{( 1)} ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2003 Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.)

3)  w okresie od dnia 28 czerwca 2012 roku w T. na ul. (...), będąc członkami Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w T. przy ul. (...) wspólnie i w porozumieniu M. U., W. F. dopuścił się tego, że Spółdzielnia nie udostępniła członkowi Spółdzielni Mieszkaniowej A. G.kopii umowy o pracę zawartej z radcą prawnym I. W. wraz z kopiami protokołu i uchwał Zarządu, na podstawie których wynagrodzenie to zostało podwyższone, umów o pracę z osobami trzecimi tj. z poszczególnymi członkami Zarządu: Z. Z., M. U., W. F. oraz protokołów i uchwał Rady Nadzorczej zwiększających wynagrodzenia określone w umowie o pracę, kopii protokołów Zarządu z posiedzeń, na których podjęto decyzję w sprawie sprzedaży mieszkań wymienionych w pismach A. G. z dnia 22.04.2011 r. i 25.09.2010 r., kopii protokołów z posiedzeń Zarządu, podczas których podejmowano decyzję o wysokości wypłat członkom Rady Nadzorczej od lipca 2008 r. do lipca 2009 r., kopii protokołów z posiedzeń Zarządu, podczas których podejmowano decyzję o wysokości wypłat poszczególnym członkom Rady Nadzorczej od lipca 2011 r. do grudnia 2011 r., kopii protokołów z posiedzeń Rady Nadzorczej, podczas których podejmowano decyzję o wysokości wypłat, premii i nagród dla poszczególnych członków Zarządu - tj. o wykroczenie z art. 27 ^{( 3)} pkt 1 w zw. z art. 8 ^{( 1)} ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2003 Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.)

W. F. został obwiniony o to, że:

1)  w okresie od dnia 5 marca 2012 roku w T. na ul. (...) będąc członkiem Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w T. na ul. (...) wspólnie i w porozumieniu ze Z. Z., M. U. wbrew obowiązkowi dopuścił się tego, że spółdzielnia nie udostępniła członkom Spółdzielni Mieszkaniowej kopii wszystkich protokołów i uchwał Rady Nadzorczej (...) wraz z załącznikami z okresu od czerwca 2011 r. do chwili obecnej, kopii planu rzeczowo-finansowego na 2012 r., kopii protokołu lustracji pełnej przeprowadzonej w (...) w 2011 r. - tj. o wykroczenie z art. 27 ^{( 3)} pkt 1 w zw. z art. 8 ^{( 1)} ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych z dnia 15 grudnia 2000 r.

2)  w okresie od dnia 28 czerwca 2012 roku w T. na ul. (...), będąc członkami Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w T. przy ul. (...) wspólnie i w porozumieniu ze Z. Z., M. U., dopuścił się tego, że Spółdzielnia nie udostępniła członkowi Spółdzielni Mieszkaniowej A. G.kopii umowy o pracę zawartej z radcą prawnym I. W. wraz z kopiami protokołu i uchwał Zarządu, na podstawie których wynagrodzenie to zostało podwyższone, umów o pracę z osobami trzecimi tj. z poszczególnymi członkami Zarządu: Z. Z., M. U., W. F. oraz protokołów i uchwał Rady Nadzorczej zwiększających wynagrodzenia określone w umowie o pracę, kopii protokołów Zarządu z posiedzeń, na których podjęto decyzję w sprawie sprzedaży mieszkań wymienionych w pismach A. G. z dnia 22.04.2011 r. i 25.09.2010 r., kopii protokołów z posiedzeń Zarządu, podczas których podejmowano decyzję o wysokości wypłat członkom Rady Nadzorczej od lipca 2008 r. do lipca 2009 r., kopii protokołów z posiedzeń Zarządu, podczas których podejmowano decyzję o wysokości wypłat poszczególnym członkom Rady Nadzorczej od lipca 2011 r. do grudnia 2011 r., kopii protokołów z posiedzeń Rady Nadzorczej, podczas których podejmowano decyzję o wysokości wypłat, premii i nagród dla poszczególnych członków Zarządu - tj. o wykroczenie z art. 27 ^{( 3)} pkt 1 w zw. z art. 8 ^{( 1)} ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych

M. U. został obwiniony o to, że:

1)  w okresie od dnia 5 marca 2012 roku w T. na ul. (...) będąc członkiem Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w T. na ul. (...) wspólnie i w porozumieniu ze Z. Z., W. F. wbrew obowiązkowi dopuścił się tego, że spółdzielnia nie udostępniła członkom Spółdzielni Mieszkaniowej kopii wszystkich protokołów i uchwał Rady Nadzorczej (...) wraz z załącznikami z okresu od czerwca 2011 r. do chwili obecnej, kopii planu rzeczowo-finansowego na 2012 r., kopii protokołu lustracji pełnej przeprowadzonej w (...) w 2011 r. - tj. o wykroczenie z art. 27 ^{( 3)} pkt 1 w zw. z art. 8 ^{( 1)} ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych z dnia 15 grudnia 2000 r.

2)  w okresie od dnia 18 kwietnia 2012 roku w T. na ul. (...), będąc członkiem Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...)w T. na ul. (...), wspólnie i w porozumieniu ze Z. Z. wbrew obowiązkowi dopuścili się tego, że Spółdzielnia nie udostępniła członkowi Spółdzielni Mieszkaniowej D. Z.protokołu bądź uchwały Zarządu dotyczącej podziału Walnego Zgromadzenia na części, określającą zasady zaliczania członków do poszczególnych części Walnego Zgromadzenia w kwietniu 2012 r. - tj. o wykroczenie z art. 27 ^{( 3)} pkt 1 w zw. z art. 8 ^{( 1)} ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych

3)  w okresie od dnia 28 czerwca 2012 roku w T. na ul. (...), będąc członkami Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w T. przy ul. (...) wspólnie i w porozumieniu ze Z. Z., W. F., dopuścił się tego, że Spółdzielnia nie udostępniła członkowi Spółdzielni Mieszkaniowej A. G.kopii umowy o pracę zawartej z radcą prawnym I. W. wraz z kopiami protokołu i uchwał Zarządu, na podstawie których wynagrodzenie to zostało podwyższone, umów o pracę z osobami trzecimi tj. z poszczególnymi członkami Zarządu: Z. Z., M. U., W. F. oraz protokołów i uchwał Rady Nadzorczej zwiększających wynagrodzenia określone w umowie o pracę, kopii protokołów Zarządu z posiedzeń, na których podjęto decyzję w sprawie sprzedaży mieszkań wymienionych w pismach A. G. z dnia 22.04.2011 r. i 25.09.2010 r., kopii protokołów z posiedzeń Zarządu, podczas których podejmowano decyzję o wysokości wypłat członkom Rady Nadzorczej od lipca 2008 r. do lipca 2009 r., kopii protokołów z posiedzeń Zarządu, podczas których podejmowano decyzję o wysokości wypłat poszczególnym członkom Rady Nadzorczej od lipca 2011 r. do grudnia 2011 r., kopii protokołów z posiedzeń Rady Nadzorczej, podczas których podejmowano decyzję o wysokości wypłat, premii i nagród dla poszczególnych członków Zarządu - tj. o wykroczenie z art. 27 ^{( 3)} pkt 1 w zw. z art. 8 ^{( 1)} ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych

Wyrokiem z dnia 23 grudnia 2013 r. Sąd Rejonowy w Toruniu, sygn. akt XII W 1424/12:

- uznał obwinionego Z. Z. za winnego popełnienia czynów zarzucanych mu we wniosku o ukaranie, tj. wykroczeń z art. 27 ³ pkt 1 w zw. z art. 8 ¹ ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2003 Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.) i za to, w myśl art. 9 § 2 kw, na podstawie art. 27 ³ pkt 1 cytowanej ustawy, po zastosowaniu art. 39 § 1 kw, odstępął od wymierzenia kary

- uznał obwinionego W. F. za winnego popełnienia czynów zarzucanych mu we wniosku o ukaranie, tj. wykroczeń z art. 27 ³ pkt 1 w zw. z art. 8 ¹ ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2003 Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.) i za to, w myśl art. 9 § 2 kw, na podstawie art. 27 ³ pkt 1 cytowanej ustawy, po zastosowaniu art. 39 § 1 kw, odstąpił od wymierzenia kary

- uznał obwinionego M. U. za winnego popełnienia czynów zarzucanych mu we wniosku o ukaranie, tj. wykroczeń z art. 27 ³ pkt 1w zw. z art. 8 ¹ ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2003 Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.) i za, to w myśl art. 9 § 2 kw, na podstawie art. 27 ³ pkt 1 cytowanej ustawy, po zastosowaniu art. 39 § 1 kw, odstąpił od wymierzenia kary

Zasądził od każdego z obwinionych na rzecz Skarbu Państwa kwotę 30 złotych tytułem opłaty sądowej oraz kwotę 100 złotych tytułem zwrotu zryczałtowanych wydatków poniesionych w sprawie.

Wyrok ten zaskarżyli: w całości – obwinieni: Z. Z., M. U. i W. F. oraz w części dotyczącej orzeczenia o karze – oskarżyciel posiłkowy J. D..

Apelacje wszystkich trzech obwinionych podnosiły tożsame argumenty. Zarzucili oni sądowi meriti przeprowadzenie stronniczej oceny dowodowej, która skutkowała bezpodstawnym przyjęciem, że nie istniała procedura wydawania dokumentów Rady Nadzorczej i mimo jej zawieszenia, jako członkowie zarządu, mogli oni uczynić zadość żądaniom wnioskodawców oraz obciążeniem ich odpowiedzialnością za niewydanie nieistniejących dokumentów, a także niewydanie dokumentów udostępnionych im do wglądu. Nadto, zaznaczyli, że przypisanie im popełnienia zarzucanych, znamiennych umyślnością, wykroczeń uniemożliwiał fakt, że mieli do czynienia z kolizją przepisów różnej rangi. W konkluzji, każdy ze skarżących domagał się zmiany zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie go od popełnienia zarzucanych im czynów.

Oskarżyciel posiłkowy J. D. zakwestionował prawidłowość orzeczenia o konsekwencjach wynikających z popełnienia czynu przez obwinionych, wskazując, że skoro wielokrotnie, świadomie ignorowali oni ciążący na nich obowiązek wydawania różnych dokumentów, to nie zaistniały żadne szczególne okoliczności uzasadniające ich tak łagodne potraktowanie, jak ma to miejsce w zaskarżonym wyroku. Opisując szeroko ich dalsze, w jego mniemaniu bezprawne zachowania wobec spółdzielców, w konkluzji stwierdził, że zakończenie sprawy odstąpieniem od wymierzenia im kar nie ugruntuje w nich jedynie poczucie bezkarności.

Powołując się na powyższe, skarżący domagał się zmiany zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie wobec obwinionych kar grzywien „nie niższych, niż w wyroku nakazowym”, które uświadomiłyby im dobitnie konieczność przestrzegania prawa.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacje obwinionych nie zasługiwały na uwzględnienie. Natomiast apelacja oskarżyciela posiłkowego, jako zasadna, skutkowała zmianą zaskarżonego wyroku.

Odnosząc się w pierwszym rzędzie do kwestionujących prawidłowość orzeczenia o winie twierdzeń obwinionych , stwierdzić należy, że sąd meriti zasadnie uznał ich za winnych popełnienia zarzucanych im, znamionowanych umyślnością, wykroczeń. Sąd I instancji wszechstronnie przeanalizował zgromadzone dowody, poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne w kwestiach istotnych z punktu widzenia skonkretyzowanych we wniosku o ukaranie zarzutów i dokonał właściwej oceny prawnej zachowania obwinionych, uwzględniając wszystkie warunkujące jej poprawność okoliczności. Odnosząc się rzeczowo do wszystkich argumentów podnoszonych przez obwinionych w toku postępowania, przekonująco - tj. respektując zasady określone w art. 7 kpk - wyjaśnił, dlaczego okoliczności, na które powoływali się usprawiedliwiając brak udostępnienia konkretnych dokumentów, których dotyczyło postępowanie, nie mogły zwalniać ich od odpowiedzialności. Wniesione apelacje, w których skarżący ograniczyli się do powtórzenia stanowiska wcześniej prezentowanego przez siebie w toku postępowania, miały charakter czysto polemiczny i nie mogły skutecznie podważyć zaskarżonego rozstrzygnięcia.

Nie wykazali oni, by sąd I instancji dowolnie przyjął, że fakt zawieszenia działalności Rady Nadzorczej na mocy postanowienia sądu uniemożliwiał im udostępnienie dokumentów członkom spółdzielni, którzy się tego domagali. Zgromadzone dowody i okoliczności sprawy, oceniane we wzajemnym powiązaniu z uwzględnieniem wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, rzeczywiście wskazywały na to, że obwinieni mieli zarówno formalną, jak i faktyczną możliwość uczynienia zadość zgłoszonym żądaniom. Sąd słusznie odmówił dania w tym zakresie wiary nie znajdującym potwierdzenia w zgromadzonych dokumentach, wyjaśnieniom obwinionych oraz zeznaniom osób powiązanych z organami spółdzielni, uznając jednocześnie za wiarygodne słowa A. G. i Z. P.. Z żadnych dokumentów pozwalających na odtworzenie czynności podejmowanych przez Radę Nadzorczą faktycznie nie wynika istnienie przed pojawieniem się uchwały, którą powzięła ona z chwilą upadku zabezpieczenia, specjalnej, skutecznie ustanowionej procedury, która uniemożliwiałaby członkom zarządu samodzielne wydawanie takich dokumentów, jakich dotyczyły żądania członków spółdzielni. Twierdzenia o tym, że zawieszenie Rady w wykonywaniu jej statutowych obowiązków uniemożliwiło zarządowi dysponowanie jej dokumentami stoją zaś w jawnej sprzeczności nie tylko z zeznaniami M. K., której nie sposób posądzać o zeznawanie na niekorzyść obwinionych, ale i z faktem pojawiania się takich dokumentów w trakcie postępowań sądowych w okresie obowiązywania zabezpieczenia oraz treścią regulaminu spółdzielni.

Z uzasadnienia wyroku wyraźnie wynika również, że uwadze sądu nie umknęło ani to, że członkowie spółdzielni, żądając udostępnienia im dokumentów dotyczących określonych zagadnień, w sposób oczywiście błędny (nieprecyzyjnie) je nazywali, ani to, że niektóre dokumenty (vide: zarzuty) zostały jednak wnioskodawcom udostępnione.

Skarżący nie wykazali również, by sąd I instancji niezasadnie uznał, że brak było podstaw do przyjęcia, że działali oni w uzasadnionym błędnym przekonaniu, że nie mogą udostępnić dokumentów z uwagi na treść przepisów prawa wyższej rangi. Sam fakt, że konkretne regulacje są oceniane w różny sposób przez różne podmioty nie oznacza jeszcze, że mamy do czynienia z „kolizją przepisów różnej rangi”, uzasadniającą odmowę udostępnienia dokumentów wbrew jasnej w swej treści, kategorycznej normy prawa o spółdzielniach mieszkaniowych. Członkowie zarządu spółdzielni nie mają wszak prawa odmowy zastosowania określonej regulacji wyłącznie dlatego, że w ich subiektywnym przekonaniu określony przepis pozostaje w kolizji z innymi regulacjami. Sąd przekonująco wyjaśnił, dlaczego odmawiając udostępnienia niektórych dokumentów obwinieni nie mogli zasadnie powoływać się na konieczność zapewnienia ochrony danych osobowych. Świadomie odmawiając wykonania obowiązku z powołaniem się na niewiążące interpretacje, czy poglądy innych podmiotów, czynili to na własne ryzyko – czyli ze świadomością, że w oczywisty sposób łamią przepisy ustawy, która stanowi fundament prawny ich działalności jako zarządu spółdzielni, co implikowało konieczność liczenia się przez nich z konsekwencjami tego zaniechania przewidzianymi w tej ustawie; tym samym nie może być mowy o „błędzie” po stronie obwinionych co do ich powinności prawnej.

O ile rozstrzygnięcie o winie obwinionych nie budziło zastrzeżeń, orzeczenia o konsekwencjach wynikających z popełnienia przypisanych im czynów nie sposób było zaaprobować.

Art. 39 kw wyraźnie wskazuje, że odstąpienie od wymierzenia kary możliwe jest jedynie w wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie. Odnosząc się do apelacji oskarżyciela posiłkowego , stwierdzić należy, że trafnie wskazał on, że w przedmiotowej sprawie nie mieliśmy do czynienia z żadnymi szczególnymi okolicznościami, które uzasadniałyby rezygnację z wymierzenia obwinionym kary, przemawiając za tym, że samo przeprowadzenie postępowania zakończonego przesądzeniem ich winy bez wymierzania im jakiejkolwiek kary wystarczające będzie do zabezpieczenia realizacji wszystkich celów postępowania, w szczególności wdrożenia ich do przestrzegania prawa.

Sąd I instancji niezasadnie upatrywał ich w tych okolicznościach popełnienia czynu, które w toku postępowania na swoją obronę wskazywali obwinieni (swego rodzaju paraliż funkcjonowania spółdzielni związany z zawieszeniem Rady Nadzorczej, pozostawanie przez nich w subiektywnym przekonaniu, że nie muszą wydawać dokumentów). Skarżący nie bez racji zauważył, że skoro po ich rozważeniu sąd doszedł do wniosku, że nie mogły one ekskulpować obwinionych i nie rodziły wątpliwości co do tego, że umyślnie postąpili wbrew ciążącemu na nim obowiązkowi, nie mogły jednocześnie usprawiedliwiać premiowania obwinionych w sferze wyboru sankcji.

Charakter i całokształt okoliczności popełnienia czynu w rzeczywistości sprzeciwiały się odstąpieniu od wymierzenia im kary. Stopień społecznej szkodliwości popełnionych przez nich czynów był dość znaczny. Zważyć należy, że dostęp do dokumentów stanowi nie tylko uprawienie członka spółdzielni, ale również narzędzie umożliwiające mu sprawowanie kontroli nad działalnością organów spółdzielni zarządzających jej majątkiem, stanowiącym w rzeczywistości własność wszystkich członków. Postawa obwinionych, będących członkami zarządu – statutowego organu spółdzielni powołanego do realizacji zadań spółdzielni w imieniu i w zastępstwie jej członków - faktycznie uniemożliwiła im realizację powyższych uprawnień. Stopień zawinienia obwinionych wynikający z długotrwałego, uporczywego lekceważenia słusznych żądań spółdzielców również był duży. Ich działanie nie miało charakteru incydentalnego. Wielokrotnie, bez żadnego uzasadnionego powodu, na przestrzeni wielu miesięcy, wykazując duże natężenie złej woli, odmawiali im wydawania różnych dokumentów. Uporczywie przemilczali okoliczności istotne dla możliwości precyzyjnego zredagowania wniosków przez członków spółdzielni, wykorzystując nieścisłości w formalnym określeniu przedmiotu żądania jako pretekst odmowy spełnienia swoich obowiązków i powołując się na nieistniejące przeszkody (zaburzone funkcjonowanie spółdzielni w czasie obowiązywania orzeczenia o zabezpieczeniu nie miało żadnego wpływu na możliwość realizacji żądań spółdzielców).

Wydając wyrok nakazowy, Sąd Rejonowy trafnie ocenił, że dolegliwością współmierną do stopnia zawinienia obwinionych i społecznej szkodliwości popełnionych przez nich czynów będzie grzywna w wysokości 500 zł. Wprawdzie w wyniku skutecznego wniesienia sprzeciwu ów wyrok wydany w przedmiotowej sprawie wobec obwinionych na podstawie materiałów zgromadzonych w aktach sprawy utracił moc, a w toku dalszego postępowania nie obowiązuje zakaz wydania surowszego orzeczenia, niż w nim zawarte, jednakże skoro w trakcie rozprawy nie ujawniły się żadne nowe, nieznane wówczas okoliczności łagodzące, bądź obciążające, przemawiające za odmienną oceną przesłanek decydujących o słuszności kary, brak było podstaw do wymierzenia obecnie obwinionym kar surowszych niż poprzednio orzeczone.

Mając na uwadze powyższe, sąd odwoławczy zmienił zaskarżony wyrok w stosunku do wszystkich trzech obwinionych w ten sposób, że za przypisane nim wykroczenia, na podstawie art. 27 ⁷ pkt 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz.U. z 2003 r., nr 119, poz. 1116 ze zm.) w zw. z art. 24 § 1 kw, wymierzył każdemu z nich grzywnę po 500 zł.

W trakcie analizy akt sprawy pod kątem zaistnienia przesłanek z art. 104 kpw i art. 440 kpk w zw. z art. 109 § 2 kpw, Sąd Okręgowy nie dopatrzył się uchybień, które skutkować musiałyby uchyleniem zaskarżonego orzeczenia niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów.

Na podstawie art. 119 kpsw w zw. z art. 633 i art. 635 kpk w zw. z art. 627 kpk i art. 10, art. 21 ust. 2, art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983, nr 49, poz. 223 ze zm.) oraz § 3 rozporządzenia ministra sprawiedliwości z dnia 10 października 2001 r. w sprawie wysokości zryczałtowanych wydatków postępowania oraz wysokości opłaty za wniesienie wniosku o wznowienie postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. z dnia 15 października 2001 r.), sąd odwoławczy obciążył obwinionych kosztami procesu za obie instancje, zasądzając od każdego z nich na rzecz Skarbu Państwa kwotę po 50 zł tytułem opłaty sądowej oraz po 100 zł tytułem zryczałtowanych wydatków.