Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Toruniu

POSTANOWIENIE

Dnia 28 września 2018 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu VIII Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodnicząca - Sędzia SO Małgorzata Kończal

Sędziowie: SO Katarzyna Borowy, SO Jadwiga Siedlaczek

po rozpoznaniu w dniu 28 września 2018 r. w Toruniu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa A. F.

przeciwko S. R.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanego

na postanowienie Sądu Rejonowego w Grudziądzu

z dnia 15 marca 2018 r.

sygn. akt I C 2487/17

postanawia: oddalić zażalenie.

/SSO Katarzyna Borowy/ /SSO Małgorzata Kończal/ /SSO Jadwiga Siedlaczek/

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 15 marca 2018 r. Sąd Rejonowy w Grudziądzu umorzył postępowanie w niniejszej sprawie, zwracając powódce połowę opłaty od pozwu.
W uzasadnieniu wskazał, że na rozprawie w dniu 15 marca 2018 r. strony zawarły ugodę sądową, na mocy której pozwany zobowiązał się do zapłaty na rzecz powódki kwoty dochodzonej pozwem w dziewięciu comiesięcznych ratach, poczynając od kwietnia 2018 r. oraz kosztów procesu w wysokości 2.400 zł. Sąd Rejonowy uznał ugodę za dopuszczalną
z punktu widzenia art. 203 § 4 k.p.c. Podkreślił, że powódka ma otrzymać dochodzoną pozwem należność w całości, a pozwany będzie miał możliwość jej spłacenia w ratach oraz uniknie zapłaty odsetek za opóźnienie, a zatem obie strony poczyniły w sprawie ustępstwa.
W konsekwencji, na podstawie art. 355 § 1 k.p.c. postępowanie w sprawie należało umorzyć. Jako podstawę rozstrzygnięcia o zwrocie połowy opłaty Sąd I instancji wskazał art. 79 ust. 1 pkt 3 lit c ustawy z 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 300).

Zażalenie na powyższe postanowienie o umorzeniu postępowania złożył pozwany wskazując, że po przeanalizowaniu sprawy doszedł do wniosku, że zawarcie ugody
z powódką było błędne. Wniósł o uchylenie postanowienia i rozpoznanie sprawy na zasadach ogólnych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jest bezzasadne.

Sąd pierwszej instancji zasadnie umorzył postępowanie w zakresie objętym ugodą, gdyż jest ona wobec sądu wiążąca i czyni dalsze postępowanie niedopuszczalnym
(post. SN z 26 października 1998 r., III CKN 824/98, OSNC 1999 r., Nr 4, poz. 78).

Zażalenie pozwanego sprowadza się do lakonicznego stwierdzenia, że zawarcie ugody było błędem. Skarżący nie przedstawił żadnej argumentacji w tym zakresie. W tym miejscu podkreślić należy natomiast, że wyrażenie zgody na zawarcie ugody, a więc i zakończenie postępowania sądowego, może być, jako czynność procesowa odwołane z ważnych przyczyn aż do chwili uprawomocnienia się postanowienia o umorzeniu postępowania. Odwołanie
to musi być jednak uzasadnione wadliwością złożonego przez stronę oświadczenia woli np. poprzez błąd, pozorność, przymus, niedorozwój umysłowy, chorobę psychiczną, zaś to do sądu należy ocena, czy przyczyny te są dostateczne dla skutecznego uchylenia się od skutków oświadczenia woli w myśl przepisów prawa cywilnego.

Pozwany nie powołał żadnych przyczyn mających uzasadnić odwołanie oświadczenia o wyrażeniu zgody na zawarcie ugody. Stwierdzenie, że „zawarcie ugody z powódką było błędne” nie wskazuje bowiem na żadne, konkretne wadliwości złożonego przez pozwanego oświadczenia woli w tym przedmiocie. W istocie brak jest podstaw dla przyjęcia, że zażalenie zawiera jakiekolwiek oświadczenie w tym zakresie.

Jednocześnie w ocenie Sądu Okręgowego ugoda pozostaje w zgodzie z prawem, zasadami współżycia społecznego i nie zmierza do obejścia prawa (art. 223 § 2 k.p.c.
w zw. z art. 203 § 4 k.p.c.), a tylko w takim zakresie Sąd ma możliwość kontroli dopuszczalności zawarcia ugody.

Z powyższych względów Sąd Okręgowy oddalił zażalenie skarżącego, jako bezzasadne (art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c.).

/SSO Katarzyna Borowy/ /SSO Małgorzata Kończal/ /SSO Jadwiga Siedlaczek/