Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VIII Cz 391/13 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Toruniu z 2013-06-28

Sygn. akt VIII Cz 391/13

POSTANOWIENIE

Dnia 28 czerwca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu VIII Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO. Katarzyna Borowy (spr.)

Sędziowie: SO. Hanna Matuszewska, SO. Rafał Krawczyk

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 28 czerwca 2013 r.

sprawy z wniosku (...) S.A. w W.

z udziałem W. Z. i M. Z.

o nadanie klauzuli wykonalności

na skutek zażalenia wnioskodawcy

od zarządzenia Przewodniczącego

z dnia 7 marca 2013 r.

sygn. akt I Co 571/13

p o s t a n a w i a : uchylić zaskarżone zarządzenie.

UZASADNIENIE

Zarządzeniem z dnia 7 maja 2013 r. Przewodniczący dokonał zwrotu wniosku o nadanie klauzuli wykonalności wskazując, że zarządzeniem doręczonym pełnomocnikowi wierzyciela dnia 14 lutego 2013r. wezwano do uzupełnienia braków formalnych przez załączenie oryginału tytułu wykonawczego w terminie tygodniowym pod rygorem zwrotu wniosku. W zakreślonym terminie pełnomocnik wierzyciela skierował pismo, w którym poinformował jedynie gdzie oryginał tytułu wykonawczego obecnie się znajduje, natomiast wymaganego do rozpoznaniu wniosku dokumentu nie przedłożył. Wobec nie uzupełnienia braków formalnych wniosku w wyznaczonym terminie Sąd na mocy art. 130§1 kpc i art.13 §2 kpc orzekł jak w sentencji.

Na powyższe zarządzenie zażalenie wniósł wierzyciel zaskarżając je w całości oraz zarzucając naruszenie przepisu art. 788 § 1 k.p.c. poprzez jego błędną wykładnię i nieprawidłowe zastosowanie, a w konsekwencji przyjęcie, że jedną z przesłanek nadania bankowemu tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności na rzecz następcy prawnego wierzyciela pozostaje złożenie do akt sprawy tytułu wykonawczego uzyskanego uprzednio przez wierzyciela.

Mając powyższe na uwadze wierzyciel wniósł o:

1.  uchylenie zaskarżonego zarządzenia celem przyjęcia przez Sąd Rejonowy do rozpoznania wniosku wierzyciela o nadanie bankowemu tytułowi egzekucyjnemu (nr sprawy(...)), wystawionemu przez (...) S.A. Spółka Akcyjna Oddział w P. w dniu 29 sierpnia 2011 r., a następnie opatrzonemu klauzulą wykonalności na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Toruniu, klauzuli wykonalności na rzecz następcy prawnego wierzyciela, tj. (...) S.A. z siedzibą w W.,

2.  zasądzenie solidarnie od uczestników postępowania na rzecz wierzyciela kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych.

SĄD OKRĘGOWY zważył, co następuje:

Zażalenie wniesione przez wierzyciela jest uzasadnione.

W pierwszej kolejności podnieść należy, że wierzyciel (...) S.A. w W. reprezentowany jest w niniejszym postępowaniu przez pełnomocnika – pracownika T. K.. We wniosku o nadanie klauzulę na rzecz następcy prawnego został wskazany adres do doręczeń: (...) S.A. Wydział Windykacji Sądowej i Egzekucyjnej ul. (...)W.. Wezwanie do uzupełnienia braków formalnych wniosku zostało wysłane do pełnomocnika na prawidłowy adres. Z kolei zarządzenie o zwrocie wniosku z 7 marca 2013 r. zostało doręczone w dniu 18.03.2013 r. na adres (...) SA w W. przy ulicy (...).

Analogicznie doręczenie miało miejsce w przypadku zarządzenia z dnia 4 kwietnia 2013 r. o faktycznym zwrocie wniosku. W dniu 22.04.2012 r. zostało nadane zażalenie wierzyciela na zarządzenie z dnia 9 kwietnia 2013 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu początkowo przedstawił Sądowi Okręgowemu w Toruniu akta sprawy z zażaleniem na zarządzenie z dnia 4 kwietnia 2013 r.

Wobec nasuwających się wątpliwości dotyczących tego, które z wydanych zarządzeń jest skarżone pełnomocnik wierzyciela T. K. został zobowiązany zarządzeniem z dnia 15 maja 2013 r. do podania:

-

czy wnosi zażalenie na zarządzenie o faktycznym zwrocie wniosku, które nosi datę 4 kwietnia 2013 r. a zostało wykonane 9.04.2013 r. i doręczone na adres w W. przy ul. (...) w dniu 15.04.2013 r. - w terminie 3 dni - pod rygorem przyjęcia, że skarżone jest zarządzenie z dnia 4 kwietnia 2013 r.

-

czy zostało doręczone zarządzenie z dnia 7 marca 2013 r. o zwrocie wniosku wraz z uzasadnieniem, a jeżeli tak to w jakiej dacie: w aktach sprawy znajduje się zwrotne poświadczenie odbioru odpisu zarządzenia z datą doręczenia 18.03.2013 r. ale na adres przy ulicy (...) - w terminie 3 dni pod rygorem przyjęcia, że zarządzenie o zwrocie z dnia 7 marca 2013 r. nie zostało doręczone.

Wierzyciel w piśmie z dnia 22 maja 2013 r. wskazał, że skarży zarządzenie Przewodniczącego z dnia 7 marca 2013 r. o zwrocie wniosku. Z racji tego że na drugie z postawionych pytań nie została udzielona odpowiedź, należało przyjąć, że wierzyciel twierdzi, że zarządzenie o zwrocie wniosku z dnia 7 marca 2013 r. nie zostało jemu doręczone. Ponieważ akta sprawy zostały przedstawione tutejszemu Sądowi z zażaleniem na zarządzenie z dnia 4 kwietnia 2013 r. o faktycznym zwrocie, gdy tymczasem było skarżone zarządzenie z dnia 7 marca 2013 r. akta sprawy zostały zwrócone do Sądu Rejonowego.

Aktualnie Sąd Rejonowy przedstawił Sądowi Okręgowemu akta sprawy z zażaleniem na zarządzenie o zwrocie wniosku z dnia 7 marca 2013 r.

Sąd Okręgowy ma na uwadze fakt, że odpis zarządzenia z dnia 7 marca 2013 r. nie został prawidłowo doręczony pełnomocnikowi wierzyciela. Sąd Rejonowy po zwróceniu akt nie wydał zarządzenia o doręczenia odpisu zarządzenia z dnia 7 marca 2013 r. do rąk pełnomocnika.

W ocenie Sądu Okręgowego jest to w chwili obecnej o tyle bez znaczenia, że należy przyjąć, że zażalenie zostało wniesione w terminie, a ponadto z uwagi na stanowisko Sądu Okręgowego które zostanie zaprezentowane w dalszej części uzasadnienia zaskarżone zarządzenie winno zostać uchylone.

Taki też zresztą wniosek zawarł wierzyciel w zażaleniu.

W ocenie Sądu Okręgowego zarzuty podniesione w zażaleniu są uzasadnione. Zasady postępowania w sprawach o nadanie klauzuli wykonalności regulują przepisy Kodeksu postępowania cywilnego, a w szczególności art. 781-786 kpc. Nie określają one warunków, jakim powinien odpowiadać wniosek, a w szczególności nie określają wymogu dołączenia do wniosku tytułu egzekucyjnego, któremu ma być nadana klauzula wykonalności. Wniosek o nadanie klauzuli wykonalności jako pismo procesowe powinien spełniać wymogi przewidziane dla pism procesowych w tym w szczególności określone art. 125-130 kpc oraz art. 187 kpc.

Żaden z powyższych przepisów nie zawiera wymogu dołączenia do pisma wszczynającego dokumentu, mającego istotne znaczenie dla jego rozpoznania. W uzasadnieniu uchwały z dnia 24 października 2001 r. (III CZP 53/01 LEX nr 49107) Sąd Najwyższy stwierdził, że konieczność załączenia do wniosku o nadanie tytułowi klauzuli wykonalności – w analizowanej sprawie bankowego tytułu egzekucyjnego – jest określonym w art. 126 § 1 pkt. 3 kpc warunkiem wynikającym z konieczności poparcia takiego wniosku dowodem z tego właśnie dokumentu. Niedołączenie takiego tytułu do wniosku nie uniemożliwia nadania mu prawidłowego biegu, a zatem taki brak nie może być usunięty w sposób i ze skutkiem przewidzianym w art. 130 § 1 i 2 kpc w zw. z art. 13 § 2 kpc. Może natomiast doprowadzić ostatecznie do oddalenia wniosku, jeśli nie zostanie złożony.

Sąd Okręgowy podziela powyższy pogląd. Skoro zaś przepisy Kodeksu postępowania cywilnego nie zawierają wymogu dołączenia do wniosku o nadanie klauzuli wykonalności tytułu egzekucyjnego, to wymóg ten nie może być uznany za warunek formalny wniosku w rozumieniu art. 130 § 1 i 2 kpc, gdyż przepis ten ma zastosowanie tylko wtedy, gdy na skutek niezachowania warunków formalnych pismo nie może otrzymać prawidłowego biegu.

Skoro zaś nie było przesłanek do wzywania wierzyciela o uzupełnienie braków formalnych wniosku poprzez załączenie oryginalnego tytułu wykonawczego, to tym samym nieuzasadnione było również wydanie zarządzenia o zwrocie wniosku.

Z tych względów zaskarżone zarządzenie podlegało uchyleniu na podstawie art. 386 § 1 kpc w zw. z art. 397 § 2 i 398 kpc.

O kosztach za instancję odwoławczą w postępowaniu zażaleniowym Sąd Rejonowy orzeknie w orzeczeniu kończącym postępowanie. Orzeczenie Sądu Okręgowego wydane w sprawie niniejszej nie jest postanowieniem kończącym sprawę w instancji, o którym mowa w art. 108 § 1 kpc.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Izabela Bagińska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Toruniu
Osoba, która wytworzyła informację:  Katarzyna Borowy,  Hanna Matuszewska ,  Rafał Krawczyk
Data wytworzenia informacji: