Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Toruniu

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy odrzucił skargę dłużniczki o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 28 października 2010 r. sygn. I Co 1103/10, wskazując, że skarga nie została oparta na ustawowej przesłance wznowienia.

Z postanowieniem tym nie zgodziła się dłużniczka, wnosząc w zażaleniu ponownie o wznowienie postępowania, którego dotyczyła skarga.

Wierzyciel wniósł o odrzucenie skargi oraz o zasądzenie na jego rzecz od skarżącej kosztów zastępstwa procesowego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Zażalenie było bezzasadne.

W postępowaniu klauzulowym, nie mającym charakteru postępowania merytorycznego, podstawą wznowienia może być wyłącznie wyrok Trybunału Konstytucyjnego stwierdzający niekonstytucyjność przepisu prawa stanowiącego podstawę wydania przez sąd zaskarżonego orzeczenia, którego dotyczy skarga o wznowienie (art. 401 ¹ k.p.c). Dłużniczka na taką podstawę się nie powołała. Jej obszerna argumentacja, zawarta zarówno w skardze o wznowienie jak i w zażaleniu, pozostaje zatem, z punktu widzenia dopuszczalności wznowienia, nieistotna.

Z przedstawionych względów Sąd Okręgowy oddalił zażalenie (art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c.) oraz zasądził na rzecz wierzyciela od dłużniczki koszty zastępstwa radcy prawnego w postępowaniu zażaleniowym (§ 10 ust. 1 pkt 13 w zw. z § 12 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, t.j.Dz.U. z 2013 r. poz. 490 oraz art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c.).