Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Toruniu

POSTANOWIENIE

Dnia 04 grudnia 2019 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący : SSO Zbigniew Krepski (spr.)

Sędziowie : SO Wojciech Modrzyński, SO Jerzy P. Naworski

po rozpoznaniu w dniu 04 grudnia 2019 r. w Toruniu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa A. S.

przeciwko R. R. i J. S.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału w Sądzie Rejonowym we W. z dnia 09 października 2019 r., sygn. akt V GC 867/19

postanawia

oddalić zażalenie

Wojciech Modrzyński Zbigniew Krepski Jerzy P Naworski

.

UZASADNIENIE

Zarządzeniem z dnia 09 października 2019 r. Przewodniczący w Sądzie Rejonowym we W. zwrócił pozew na podstawie art. 130 ² § 1 k.p.c., gdyż pozew ten wniesiony przez radcę prawnego reprezentującego powoda nie został należycie opłacony, mimo iż podlegał on opłacie stałej w wysokości 719 zł (k.52).

W zażaleniu na powyższe zarządzenie Przewodniczącego Wydziału powód wniósł o jego zmianę poprzez jego uchylenie w całości i uznanie, że wniesiona opłata sądowa od pozwu została dokonana w prawidłowej wysokości 719 zł zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz o zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Zaskarżonemu zarządzeniu powód zarzucił obrazę przepisów postępowania mające wpływ na treść zarządzenia tj. art. 130 ² § 1 k.p.c. oraz błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego zarządzenia polegającą na błędnym zastosowaniu art. 130 ² § 1 k.p.c. poprzez uznanie, że od pozwu została uiszczona opata sądowa w wysokości 750 zł, podczas gdy powód dokonał opłaty sądowej w wysokości 719 zł tj. prawidłowej opłaty od wskazanej wartości przedmiotu sporu zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 3 ustawy o koszach sądowych w sprawach cywilnych. W uzasadnieniu zażalenia wniósł także o niepobieranie przez Sąd opłaty sądowej od tego zażalenia jako oczywiście zasadnego (k.57-59).

Powód został wezwany do uiszczenia opłaty od zażalenia w kwocie 150 zł (k.62), którą uiścił w terminie (k.64).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie powoda jest oczywiście nieuzasadnione.

Wbrew zarzutom zażalenia w sprawie nie doszło do obrazy zarzucanych przepisów postępowania. Uszło bowiem uwadze skarżącego, iż z dniem 21 sierpnia 2019 r. weszła w życie zmiana ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, która m.in. wprowadziła zmianę art. 13 tej ustawy polegającą na tym, że w sprawach o prawa majątkowe do 20.000 zł pobiera się opłatę stałą ustaloną według wartości przedmiotu sporu lub wartości przedmiotu zaskarżenia; przy czym stosownie do pkt 6 w sprawach o wartości przedmiotu sporu ponad 10.000 zł do 15.000 zł pobiera się opłatę stałą w kwocie 750 zł.

Pozew w niniejszej sprawie o zapłatę 14.366,20 zł został wniesiony do Sądu Rejonowego we W. w dniu 14 września 2019 r. (v. data stempla pocztowego na kopercie, w której nadano nin. pozew na poczcie – k.50), a więc już po zmianie ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych wprowadzającej m.in. opłatę stałą dla spraw o wartości przedmiotu sporu lub zaskarżenia do 20.000 zł.

Skoro zatem powód wniósł opłatę sądową w kwocie 719 zł zamiast w kwocie 750 zł (Sąd Rejonowy omyłkowo w uzasadnieniu zaskarżonego zarządzenia przestawił te kwoty), jego pozew podlegał zwrotowi stosownie do art. 130 ² § 1 k.p.c. skoro został wniesiony przez pełnomocnika powoda będącego radcą prawnym.

Z tych względów należało oddalić zażalenie powoda jako bezzasadne na podstawie art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c.

Wojciech Modrzyński Zbigniew Krepski Jerzy P. Naworski

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)