Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Toruniu

POSTANOWIENIE

Dnia 28 listopada 2016 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Zbigniew Krepski

Sędziowie SO Małgorzata Bartczak – Sobierajska SSR del. Piotr Nazarewicz (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2016r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) S.A. w W.

przeciwko J. C.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda (...) S.A. w W. od postanowienia Sądu Rejonowego we Włocławku z dnia 21 września 2016r., sygn. akt V GC 529/16

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie pozostawiając Sądowi Rejonowemu rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

Małgorzata Bartczak – Sobierajska Zbigniew Krepski Piotr Nazarewicz

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy we Włocławku umorzył postępowanie w sprawie o sygn. akt V GC 529/16 upr. W uzasadnieniu stwierdził, że postanowieniem Sądu Rejonowego w Lublinie z dnia 22 marca 2016 r., sygn. akt VI Nc-e 162626/16 sprawę niniejszą przekazano do rozpoznania Sądowi Rejonowemu we Włocławku, zgodnie z właściwością ogólną na podstawie art. 505 ³³ § 1 k.p.c. Ponadto wyjaśnił, iż przepis art. 505 ³⁷ § 1 k.p.c. stanowi, że po przekazaniu sprawy w przypadkach wskazanych w art. 505 ³³ § 1, art. 505 ³⁴ § 1 oraz art. 505 ³⁶ § 1 k.p.c., przewodniczący wzywa powoda do wykazania umocowania zgodnie z art. 68 zdanie pierwsze k.p.c. oraz do dołączenia pełnomocnictwa zgodnie z art. 89 § 1 zdanie pierwsze i drugie k.p.c., a po przekazaniu sprawy na podstawie art. 505 ³³ § 1 oraz art. 505 ³⁴ § 1 k.p.c. dodatkowo do uiszczenia opłaty uzupełniającej od pozwu - w terminie dwutygodniowym od daty doręczenia wezwania pod rygorem umorzenia postępowania. W razie nieusunięcia powyższych braków pozwu, sąd umarza postępowanie.

W związku z powyższym, Sąd pierwszej instancji wskazał, iż zarządzeniem z dnia 8 sierpnia 2016 r., doręczonym w dniu 29 sierpnia 2016 r. pełnomocnik powoda został wezwany do usunięcia braków formalnych pozwu, m.in. do podania miejsca zamieszkania pozwanej, w terminie dwutygodniowym pod rygorem umorzenia postępowania. W ocenie Sądu I instancji, przepis art. 505 ³⁷ § 1 k.p.c. stanowi w swej istocie o uzupełnieniu braków formalnych pozwu, podobnie do art. 130 § 1 k.p.c., usankcjonowany jest jednak rygorem umorzenia postępowania. Powód w odpowiedzi na wezwanie wskazał miejsce prowadzenia przez pozwaną działalności gospodarczej, co nie spełnia zdaniem Sądu Rejonowego wymogów określonych przepisem art. 126 k.p.c. Zakreślony termin do usunięcia braków formalnych pozwu upłynął bezskutecznie z dniem 12 września 2016 r.

Mając na względzie powyższe okoliczności, Sąd I instancji na podstawie art. 505 ³⁷ § 1 k.p.c. zdanie drugie umorzył postępowanie w sprawie.

W zażaleniu na powyższe postanowienie powód zarzucił Sądowi Rejonowemu naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 505 ³⁷ § 1 k.p.c. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie, polegające na błędnym przyjęciu przez Sąd I instancji, iż powód nie usunął braków formalnych pozwu stanowiących podstawę umorzenia postępowania w terminie dwóch tygodni od daty doręczenia wezwania, podczas gdy powód usunął braki formalne pozwu w postaci wykazania umocowania, a tylko ten brak w świetle zaskarżonego przepisu może stanowić podstawę wydania przez Sąd postanowienia o umorzeniu.

W oparciu o powyższy zarzut, powód wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i nadanie sprawie dalszego biegu, a ponadto o zasądzenie na rzecz powoda od pozwanej kosztów postępowania zażaleniowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swojego stanowiska powód podniósł, m.in., że niewskazanie przez niego prawidłowego adresu zamieszkania pozwanej nie może stanowić podstawy do umorzenia postępowania w świetle przepisu art. 505 ³⁷ § 1 k.p.c., ponieważ ani ten przepis, ani inne przepisy kodeksu postępowania cywilnego nie przewidują takiego rygoru. Zauważył jednocześnie, iż Sąd powinien wezwać powoda do wskazania prawidłowego adresu, a po bezskutecznym upływie terminu wskazanego w wezwaniu, może na podstawie art. 177 § 1 pkt 6 k.p.c. zawiesić postępowanie, a nie je umorzyć .

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie powoda jest uzasadnione.

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 505 ³⁷ § 1 k.p.c. w zw. z art. 505 ³³ § 1 k.p.c., po przekazaniu sprawy sądowi właściwości ogólnej, przewodniczący wzywa powoda do wykazania umocowania zgodnie z art. 68 zd. pierwsze k.p.c. oraz do dołączenia pełnomocnictwa zgodnie z art. 89 § 1 zd. pierwsze i drugie k.p.c., a po przekazaniu sprawy na podstawie art. 505 ³³ § 1 k.p.c. oraz art. art. 505 ³⁴ § 1 k.p.c., dodatkowo do uiszczenia opłaty uzupełniającej od pozwu – w terminie dwutygodniowym od daty doręczenia wezwania pod rygorem umorzenia postępowania. W razie nieusunięcia powyższych braków pozwu Sąd umarza postępowanie (art. 505 ³⁷ § 1 zd. drugie k.p.c.).

W ocenie Sądu Okręgowego, powołana wyżej regulacja prawna w żadnym miejscu nie odnosi się do kwestii niewskazania przez powoda prawidłowego adresu zamieszkania strony pozwanej, dlatego też Sąd I instancji w sposób niezasadny przyjął, że tego rodzaju brak formalny pozwu jest objęty dyspozycją przepisu art. 505 ³⁷ § 1 k.p.c.

Powód słusznie zarzucił w zażaleniu, iż zakres kontroli przewidzianej w art. 505 ³⁷ § 1 k.p.c. nie jest tożsamy z zakresem badania określonego w art. 130 k.p.c. i nie obejmuje kontroli prawidłowości wskazania adresu pozwanej. Z tej przyczyny trafnie podniósł skarżący, że podstawą umorzenia postępowania w oparciu o dyspozycję art. art. 505 ³⁷ § 1 k.p.c. może być tylko brak w postaci niewykazania umocowania lub brak opłaty sądowej.

Dodać należy, że czynność przekazania sprawy do sądu właściwości ogólnej w związku ze stwierdzeniem braku podstaw do wydania nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym ma charakter czynności będącej nadaniem sprawie biegu (uchwała SN z dnia 25 czerwca 2015 r., sygn. akt III CZP 33/15, Lex nr 1746313).

Rację ma zatem skarżący, iż w odniesieniu do braku formalnego pozwu w postaci niewskazania prawidłowego adresu zamieszkania pozwanej ustawodawca nie wprowadził rygoru umorzenia postępowania.

Na marginesie zauważyć należy, że w przypadku braku możliwości nadania sprawie dalszego biegu z uwagi na braki dotyczące adresu zamieszkania pozwanej, zachodziła przesłanka do fakultatywnego zawieszenia postępowania w oparciu o regulację art. 177 § 1 pkt 6 k.p.c., nie zaś do jego umorzenia.

W sytuacji więc, w której powód prawidłowo uzupełnił pozostałe braki formalne pozwu, brak było podstaw do umorzenia postępowania w sprawie.

W związku z tym, zaskarżone postanowienie należało uchylić (art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 1 i 2 zd. 1 k.p.c.).

Sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji (art. 108 § 1 zd. 1 k.p.c.), co wyklucza w postępowaniu wpadkowym możliwość rozstrzygnięcia o kosztach postępowania zażaleniowego. Z tego względu o kosztach postępowania zażaleniowego Sąd meriti postanowi w orzeczeniu kończącym sprawę.

Małgorzata Bartczak – Sobierajska Zbigniew Krepski Piotr Nazarewicz

VI Gz 207/16

Z. – (...)

1) (...).,

2) (...):

- (...),

- (...)

3) (...).

T. 25.11.2016r.