Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Toruniu

POSTANOWIENIE

Dnia 19 września 2018 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Zbigniew Krepski (spr.)

Sędziowie: SO Jerzy P. Naworski, SO Małgorzata Bartczak-Sobierajska

po rozpoznaniu w dniu 19 września 2018 r. w Toruniu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...)w W.

przeciwko B. W.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanego na postanowienia Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 14 marca 2018 r., sygn. akt (...)

postanawia

oddalić zażalenie

Jerzy P. Naworski Zbigniew Krepski Małgorzata Bartczak-Sobierajska

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Toruniu na podstawie art. 504 § 1 k.p.c. odrzucił sprzeciw pozwanego od nakazu zapłaty, gdyż pozwany nie uzupełnił w terminie braków formalnych w postaci podpisania sprzeciwu i jego odpisu (k.56).

W zażaleniu na to postanowienie pozwany wniósł o jego uchylenie i rozpoznanie sprawy. W uzasadnieniu zażalenia zarzucił, iż nie otrzymał pisma, na które powołuje się Sąd Rejonowy w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia, jak też zarzucił, iż nie został poinformowany o złożeniu przez doręczyciela awiza. Z drugiej strony wskazał, że być może doręczyciel włożył awizo do innej skrzynki (k.61).

Powód nie udzielił odpowiedzi na zażalenie pozwanego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Kwestie doręczenia pism sądowych w razie niemożliwości doręczenia pisma ani w sposób zwykły, ani zastępczy reguluje przepis art. 139 § 1 k.p.c.

W takiej sytuacji pismo składa się w placówce operatora pocztowego lub urzędzie właściwej gminy, a zawiadomienie o tym (awizo) umieszcza się na drzwiach mieszkania lub w oddawczej skrzynce pocztowej (z pouczeniem o miejscu i terminie odbioru). Jeżeli adresat nie odbierze pisma w ciągu 7 dni, to po upływie tego terminu następuje powtórna próba zawiadomienia. Pozostawienie zawiadomienia o miejscu złożenia pisma w sposób przewidziany w art. 139 § 1 k.p.c. uzasadnia przyjęcie domniemania faktycznego, że zawiadomienie to dotarło do adresata najpóźniej z dniem ustania przyczyny, która uniemożliwiała doręczenie zwykłe (postanowienie SN z dnia 14 lutego 2002 r., V CZ 14/02, Lex nr 53919). Datą doręczenia pisma sądowego w wypadku przewidzianym w art. 139 § 1 k.p.c. jest data, w której upłynął termin do odbioru złożonego pisma w oddawczym urzędzie, jeżeli przed upływem tego terminu adresat nie zgłosił się po odbiór. Dwukrotne wysłanie i awizowanie przesyłki zawierającej odpis wyroku z uzasadnieniem stanowi spełnienie wymagania skuteczności doręczania pism sądowych przez operatora pocztowego i zapewnia realizację konstytucyjnej zasady prawa do sądu (postanowienie SN z dnia 2 lipca 2009 r., II UZ 20/09, Lex nr 533108). Szczegółowe w tej materii regulacje zawierają przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 października 2010 r. w sprawie szczegółowego trybu i sposobu doręczenia pism sądowych w postępowaniu cywilnym (tekst. jedn. Dz. U. z 2015 r., poz. 1222), a zwłaszcza § 6 ust. 3, 7 ust. 3 i 8 ust. 2 pkt 2 i 3).

W ocenie Sądu Okręgowego skarżący nie obalił domniemania, że przedmiotowe zarządzenie z dnia 29 grudnia 2017 r. do niego nie dotarło. W aktach sprawy znajduje się potwierdzenie doręczenia tego zarządzenie spełniające wymagania określone w powołanych poprzednio przepisach (k.55) i nie ma dostatecznych postaw do kwestionowania tego dokumentu, tym bardziej, że odpis zaskarżonego postanowienia adresowany na ten sam adres co przedmiotowe zarządzenie pozwany odebrał po drugim awizowaniu. Nie wystarczają zatem gołosłowne twierdzenia skarżącego zawarte w uzasadnieniu zażalenia, w tym o rzekomym braku awiza w jego skrzynce pocztowej.

Z przedstawionych względów zażalenie pozwanego należało oddalić jako bezzasadne stosownie do art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c.

Jerzy P. Naworski Zbigniew Krepski Małgorzata Bartczak-Sobierajska

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

T., (...)