VI Gz 144/19 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Toruniu z 2019-09-13

Sygn. akt VI Gz 144/19

POSTANOWIENIE

Dnia 13 września 2019 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący Sędzia SO Joanna Rusińska

po rozpoznaniu w dniu 13 września 2019r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa w T.

przeciwko (...) sp. z o.o. w T.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego w T. z dnia 20 maja 2019r., sygn. akt V GC 1279/18

postanawia

oddalić zażalenie

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w T. oddalił wniosek pozwanego o zwolnienie od koszty sądowych, uznając, że nie zostały wykazane przesłanki dla zastosowania art. 103 u.k.s.c. Sąd Rejonowy wyjaśnił, że okoliczność, iż na rachunkach bankowych pozwanego nie ma zgromadzonych środków finansowych nie musi oznaczać trwałej niemożności uzyskania takich środków celem uiszczenia opłaty sądowej. Z przedłożonego przez stronę zeznania PIT – 8 wynika bowiem, że spółka miała w 2018 roku przychód w wysokości 1 494 287,13 zł, co świadczy o tym, że jest w stanie pokryć należności na rzecz Skarbu Państwa. Sąd Rejonowy podał, że należna od pozwanego opłata od apelacji wynosi 2 685 zł.

W zażaleniu pozwany domagał się zmiany postanowienia i zwolnienia od kosztów sądowych w całości wskazując, że nie ma środków na uiszczenie opłaty sądowej od apelacji. Pozwany argumentował, że spółka posiada zobowiązania kredytowe, które musi choć częściowo obsługiwać aby nie doprowadzić do wypowiedzenia umów kredytowych i posiada wymagalne zobowiązania wobec kontrahentów. Spółka ma też zobowiązania wobec Skarbu Państwa z tytułu podatków i składek na ubezpieczenie i uzyskała zgodę na ratalną spłatę tych zobowiązań. Pozwany stwierdził, że koszty sądowe nie mają pierszeństwa przed zobowiązaniami z tytułu podatków i składek ZUS. Zdaniem skarżącego to nie przychód, a dochód obrazuje rzeczywistą sytuację materialną przedsiębiorcy. Skarżący wskazał też, że należy wziąć pod uwagę, iż opłata od apelacji jest wysoka.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Należy zgodzić się ze stwierdzeniem Sądu Rejonowego, że pozwana spółka kapitałowa nie wykazała, iż nie ma środków na pokrycie opłaty sądowej od apelacji w wysokości 2.509 zł. O braku takich środków nie świadczy stan rachunków bankowych spółki, której przychody w 2018 r. wyniosły ponad 1,7 mln zł. O rzeczywistych możliwościach finansowych pozwanej spółki świadczy wysokość przychodów, bowiem to spółka decyduje o strukturze wydatków. Zdaniem Sądu Okręgowego, uzyskaniu odpowiednich środków mogłoby służyć m. in. podjęcie uchwały przez wspólników w sprawie dopłat, ograniczenie kosztów i wydatków, czy spieniężenie części majątku udziałów i zapasów (aktywów), o których pozwany nie wspomina. Ponadto skarżący nie wykazał, iż złożył wniosek o ogłoszenie upadłości, wobec braku płynności finansowej spółki (art.11 ust.2 Prawa upadłościowego), a taki obowiązek spoczywa na zarządzie spółki kapitałowej według art. 21 ust.1 i 2 Prawa upadłościowego. Brak wniosku dłużnika w tym przedmiocie obniża wiarygodność pozwanego, co do rzeczywistej sytuacji spółki i uzasadnienia dla zastosowania wobec niej prawa ubogich. Nie chodzi bowiem o finansowanie ze środków Skarbu Państwa przedsiębiorców, którzy odnotowują znaczne przychody i pomimo deklarowanych problemów z płynnością finansową kontynuują działalność gospodarczą i nie składają wniosku o ogłoszenie upadłości lub wszczęcie postępowania restrukturyzacyjnego.

Z tych względów argumentacja skarżącego podważająca stanowisko Sądu I instancji odnośnie do możliwości pokrycia przez pozwanego opłaty sądowej od apelacji, jest chybiona. Porównując wysokość przychodów spółki (1,7 mln i wysokość opłaty sądowej 2.509 zł) nie można też podzielić oceny pozwanego, że opłata od apelacji jest wysoka i pozwany nie ma realnej możliwości uiszczenia tak wysokiej opłaty.

Mając to na względzie, na podstawie art. 385k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. orzeczono, jak w sentencji.

(...)

(...),

(...)

(...)

(...)

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Monika Falkiewicz
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Toruniu
Osoba, która wytworzyła informację:  Joanna Rusińska
Data wytworzenia informacji: