Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VI GC 96/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Toruniu z 2017-06-27

Sygn. akt VI GC 96/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 czerwca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu VI Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Zbigniew Krepski

Protokolant:

st. sekr. sądowy Małgorzata Barabasz

po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2017 r. w Toruniu

na rozprawie

sprawy z powództwa J. W.

przeciwko (...) sp. z o.o. w G.

o zapłatę

I. oddala powództwo,

II. zasądza od powoda J. W. na rzecz pozwanego (...) sp. z o.o. w G. kwotę 6.560,00 zł (sześć tysięcy pięćset sześćdziesiąt złotych) tytułem kosztów procesu

Sygn. akt VI GC 96/16

UZASADNIENIE

Powód J. W., prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...)w M., pozwem złożonym w dniu 22 października 2016 r. (v. data stempla pocztowego na kopercie, w której nadano pozew na poczcie, k.29) wnosił o zasądzenie nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym pozwanego (...) sp. z o.o. w G. kwoty 114.282,46 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zasądzenia kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego powiększonymi o 23 % stawkę podatku VAT. Zdaniem powoda dochodzona pozwem kwota stanowiła koszt prac, które wykonał za pozwanego w ramach łączącej strony umowy podwykonawczej dotyczącej wykonania określonych prac budowalnych w ramach „Modernizacji stadionu żużlowego II Etap” w G. (k.2-3).

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 30 października 2015 r., sygn. akt VI GNc (...), Sąd Okręgowy w Toruniu uwzględnił w całości żądanie pozwu, ale zasądzając koszty zastępstwa procesowego nie powiększył ich o 23 % stawkę podatku VAT (k.30).

Pozwany wniósł po terminie sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego wniesienia (k.47-49 i k.57-59)..

Postanowieniem z dnia 18 stycznia 2016 r. powyższy wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty został oddalony (pkt 1), a w pkt 2 sprzeciw od nakazu zapłaty został odrzucony (k.61-62).

Pozwany zaskarżył powyższe postanowienie zażaleniem wnosząc o jego uchylenie i o zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów postępowania zażaleniowego z uwzględnieniem kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych (k.64-67).

Sąd Apelacyjny w Gdańsku postanowieniem z dnia 12 kwietnia 2016 r., sygn. akt V ACz (...), zmienił zaskarżonego postanowienie w pkt 1 i przywrócił pozwanemu termin do złożenia sprzeciwu (k.83-86).

W sprzeciwie od powyższego nakazu zapłaty pozwany (...) sp. z o.o. w G. wniósł o oddalenie powództwa w całości i o zasądzenie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych i uiszczonej opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany wskazał, iż w sprawie z jego powództwa przeciwko Gminie M. G. i J. W. zakończonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 16 września 2015 r., sygn. akt VI GC (...), zasądzającym solidarnie od pozwanych na jego rzecz jako powoda kwotę 92.000,00 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 21 kwietnia 2015 r. do dnia zapłaty, J. W. zgłaszał rzekome koszty poniesione za niego w związku z wykonywaniem robót. Podkreśli, że koszty te nie zostały w żaden sposób wykazane ani udokumentowane i nie zostały przez Sąd uwzględnione. Zdaniem pozwanego również w niniejszej sprawie J. W. będąc powodem przedstawił jedynie swoje twierdzenia; wprawdzie do pozwu załączył on faktury, jednakże zdaniem pozwanego nie świadczą one w żaden sposób o przejęciu części prac za pozwanego, ich wykonaniu i poniesieniu jakichkolwiek kosztów. Pozwany podniósł, iż powód dokonując ostatecznego odbioru robót wykonanych przez pozwanego nie wniósł z tego tytułu żadnych zastrzeżeń, a nadto przyjął do realizacji wystawioną fakturę. Zarzucił też, że strony nigdy nie umawiały się na ponoszenie jakichkolwiek kosztów przez J. W. ani też nie istniała taka potrzeba (k.57-59).

Powód nie udzielił odpowiedzi na sprzeciw od nakazu zapłaty mimo zobowiązania go pod rygorem skutków prawnych z art. 207 § 6 k.p.c. i z art. 230 k.p.c. (k. 91).

Sąd Okręgowy ustalił co następuje:

Powód J. W. jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą (...) w M., której przedmiotem jest realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków.

Pozwany (...) sp. z o.o. w G. jest również przedsiębiorcą prowadzącym szeroką działalność gospodarczą, w tym w zakresie realizacji projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków.


Dowód :

- wydruk z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej RP z dnia 22 października 2015 r. (k.24),

- Informacja odpowiadająca odpisowi aktualnemu z Rejestru Przedsiębiorców KRS nr (...) z dnia 22 października 2015 r. (k.25-28),

W dniu 07 lipca 2014 r. niewystępująca w sprawie (...)jako zamawiający zawarła z powodem J. W. jako wykonawcą umowę, której przedmiotem była „Modernizacja stadionu żużlowego – II etap” w ramach zadania „Wykonanie oświetlenia i modernizacja stadionu żużlowego (...). Zakres przedmiotowy tej umowy obejmował przebudowę części trybuny stadionu żużlowego przy ul. (...)

Dowód:

- umowa z dnia 07 lipca 2014 r. (7-10)

Z kolei w dniu 10 listopada 2014 r. powód J. W. jako zamawiający zawarł z pozwanym (...) sp. z o.o. w G. umowę o podwykonawstwo, której przedmiotem była „Modernizacja stadionu żużlowego – II etap przy ul. (...) w G. w zakresie budowy od połowy segmentu X do segmentu XIII (bez segmentu XIV) z wyłączeniem istniejącego muru oporowego o wys. 5,6 m (§ 1 ust.1). Strony w § 1 ust.2 postanowiły też, iż wykonawstwo będzie obejmowało przeprowadzenie w/w zlecenia, w zakresie którego obowiązkiem zamawiającego była dostawa materiału, a obowiązkiem wykonawcy – wykonawstwo na podstawie dostarczonych materiałów na budowę. W § 8 umowy strony uzgodniły wynagrodzenie ryczałtowe na kwotę brutto 205.000,00 zł.

Dowód:

- umowa z dnia 10 listopada 2014 r. (k.11-12),

- zeznania świadka R. M. (k.119-120v, nagranie 00:04:31- 00:55:09)

- zeznania prezesa zarządu pozwanej spółki (...) (k.134-136, nagranie 00:45:58-01:03:14),

- zeznania powoda J. W. (k.131-133, nagranie 00:05:37-00:06:22, 00:26:38)

W dniu 28 listopada 2014 r. strony zawarły aneks do umowy z dnia 10 listopada 2014 r., na mocy którego pozwany wykonawca zobowiązał się zrealizować przedmiot tej umowy do dnia 15 marca 2015 r. za wynagrodzeniem ryczałtowym podniesionym do kwoty 240.000,00 zł

Dowód:

- aneks z dnia 28 listopada 2014 r. (k.24 akt sprawy VI GC 151/15)

Pozwany wykonywał roboty budowlane zgodnie z umową, były sporządzane protokoły odbioru, a powód nie miał zastrzeżeń do jakości i terminowości prac. Pozwany wystawiał częściowe faktury, która powód przyjmował do realizacji.

Dowód:

- protokoły odbioru prac (k.26, k. 27, k.28 i k.29 w aktach sprawy VI GC 151/15)

- zeznania świadka R. M. (k.119-120v, nagranie 00:04:31- 00:55:09)

- zeznania prezesa zarządu pozwanej spółki (...) (k.134-136, nagranie 00:45:58-01:03:14)

Końcowy odbiór robót, zarówno przez generalnego wykonawcę jaki przez inwestora nastąpił w dniu 20 marca 2015 r. Powód nie wniósł żadnych zastrzeżeń do prac wykonanych przez pozwaną spółkę i przyjął do realizacji fakturę na kwotę 99.000,00 zł. Również inwestor tj. (...) G. nie miała zastrzeżeń do wykonanych prac.

Dowód:

- protokoły odbioru końcowego (k.31 i k. 32 w aktach sprawy VI GC(...),

- faktura (k.34 w aktach sprawy VI GC(...)),

- zeznania świadka R. M. (k.119-120v, nagranie 00:04:31- 00:55:09),

- zeznania prezesa zarządu pozwanej spółki (...) (k.134-136, nagranie 00:45:58-01:03:14)

W dniu 24 kwietnia 2015 r. doszło do spotkania z udziałem przedstawicieli inwestora, powoda J. W. i przedstawiciela pozwanej spółki (...), w trakcie którego powód poinformował o istnieniu roszczenia względem pozwanej spółki ja kwotę 92.000,00 zł z tytułu opłat za sprzęt i materiały, przy czym nie przedstawił on żadnych dokumentów stwierdzających istnienie tego roszczenia.

Dowód:

- protokół ze spotkania w dniu 24 kwietnia 2015 r. (k. 36 w aktach sprawy VI GC 151/15)

Pismem z dnia 8 maja 2015 r. pełnomocnik powoda wezwał pozwaną spółkę do zapłaty kwoty 108.272,69 zł tytułem kosztów poniesionych za pozwaną nie wskazując jednak o jakie koszty chodzi.

Dowód:

- pismo z dnia 8 maja 2015 r. (k. 79 w aktach sprawy VI GC 151/15)

Prawomocnym wyrokiem z dnia 16 września 2015 r., sygn. akt VI GC (...), Sąd Okręgowy w (...) po rozpoznaniu sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. w G. przeciwko pozwanym(...) G. i J. W. o zapłatę zasądził solidarnie od pozwanych na rzecz powoda kwotę 92.000,00 zł z odsetkami ustawowymi o kosztami procesu. W uzasadnieniu wskazał m.in., iż zarzut pozwanego w tamtej sprawie J. W. dotyczący poniesienia za powodową spółkę jakiś kosztów był chybiony skoro przyjmował on do realizacji faktury wystawiane przez spółkę (...), a ponadto nie przedstawił na istnienie rzekomych roszczeń żadnych dokumentów np. zapłaconych faktur, potwierdzeń przelewów czy innych dowodów wpłaty.

Dowód:

- wyrok z dnia 16 września 2015 r. wraz z uzasadnieniem (k.115 i k.120-125 w aktach sprawy VI GC (...))

Do pozwu powód załączył plik następujących faktur VAT na łączną kwotę 114.281,46 zł:

- faktura VAT nr (...) z dnia 20 listopada 2014 r. na kwotę 10.000,00 zł za usługę koparką-ładowarką wystawioną przez Firmę Handlowo-Usługową (...),

- fakturę VAT nr (...) z dnia 29 listopada 2014 r. na kwotę 15.966,63 zł za pracę pompy do betonu wystawioną przez Przedsiębiorstwo Budowlane Handlowo- (...),

- fakturę nr (...) z dnia 30 listopada 2014 r. na kwotę 3.468,50 zł za dzierżawę elementów szalunku ściennego wystawioną przez A. M. C.,

- fakturę nr (...) z dnia 15 grudnia 2014 r. na kwotę 4.116,83 zł za dzierżawę elementów szalunku ściennego wystawioną przez A. M. C.,

- fakturę metoda kasowa nr (...)z dnia 17grudnia 2014 r. na kwotę 1.568,25 zł za usługę dźwigiem wystawioną przez (...)inż. A. G.,

- fakturę VAT nr (...) z dnia 29 grudnia 2014 r. na kwotę 10.958,07 zł za beton, transport betonu i pracę pompy do betonu wystawioną przez Przedsiębiorstwo Budowlane Handlowo- (...),

- fakturę z dnia 29 grudnia 2014 r. na kwotę 1.014,75 zł za tarcicę wystawioną przez Firmę Handlowo-Usługową (...),

- faktura VAT nr (...) z dnia 22 stycznia 2015 r. na kwotę 10.000,00 zł za usługę koparką-ładowarką wystawioną przez Firmę Handlowo-Usługową (...),

- fakturę VAT nr (...) z dnia 29 grudnia 2014 r. na kwotę 827,30 zł za tarcicę wystawioną przez Firmę Handlowo-Usługową (...),

- fakturę nr (...) z dnia 9 stycznia 2015 r. na kwotę 669,20 zł za tarcicę wystawioną przez (...),

- fakturę nr (...) z dnia 15 stycznia 2015 r. na kwotę 414,40 zł za tarcicę wystawioną przez (...),

- fakturę nr (...) z dnia 20 stycznia 2015 r. na kwotę 1.790,14 zł za dzierżawę elementów szalunku ściennego wystawioną przez A. M. C.,

- fakturę VAT nr (...) z dnia 30 stycznia 2015 r. na kwotę 21.023,78 zł za beton wystawioną przez Przedsiębiorstwo Budowlane Handlowo- (...),

- fakturę nr (...) z dnia 5 lutego 2015 r. na kwotę 475,00 zł za płytę (...) wystawioną przez (...),

- fakturę nr (...) z dnia 20 lutego 2015 r. na kwotę 570,40 zł za płytę (...) wystawioną przez (...),

- fakturę VAT nr (...) z dnia 27 lutego 2015 r. na kwotę 36.412,92zł za beton wystawioną przez Przedsiębiorstwo Budowlane Handlowo- (...),

- fakturę nr (...) z dnia 2 marca 2015 r. na kwotę 376,74 zł za płyty impregnowane i tarcicę wystawioną przez (...),

- fakturę VAT nr (...) z dnia 27 marca 2015 r. na kwotę 15.654,21 zł za beton wystawioną przez Przedsiębiorstwo Budowlane Handlowo- (...),

- fakturę VAT nr (...) z dnia 25 kwietnia 2015 r. na kwotę 57.761,06 92 zł za wykonanie i montaż banerów reklamowych, balustrad oraz montaż siedzisk wystawioną przez P.P.H.U. (...).

Dowód:

- plik w/w faktur (k.13-22)

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd Okręgowy ustalił w oparciu dowody z dokumentów urzędowych i prywatnych, z zeznań świadka R. M. oraz z przesłuchania stron tj. powoda J. W. i za pozwaną spółkę prezesa jej zarządu T. P..

Dowody z dokumentów urzędowych (tj. wyrok SO w Toruniu z dnia 16 września 2015 r., sygn. akt VI GC (...), wydruk z CEiIDG RP dot. powoda oraz informacja odpowiadająca odpisowi aktualnemu z KRS pozwanej spółki) stanowiły dowód tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone (art. 244 § 1 k.p.c.).

Natomiast dowody z dokumentów prywatnych stanowiły dowody w zakresie wynikającym z art. 245 k.p.c., które nie wywoływały wątpliwości co do ich prawdziwości.

W ocenie Sądu na wiarę zasługiwały zeznania świadka R. M., byłego członka zarządu pozwanej spółki, gdyż zeznania tego świadka były spójne, logiczne, zgodne z zeznaniami prezesa zarządu pozwanej spółki (...) oraz dokumentami, w tym umową łączącą strony. Świadek R. M. potwierdził, że pozwana spółka wykonała swoje prace w ramach realizacji łączącej strony umowy z dnia 10 listopada 2014 r., a każdy etap był potwierdzany i odbierany przez kierownika budowy reprezentującego powoda i przez inspektora nadzoru, a następnie kończył się rozliczeniem w zakresie części wynagrodzenia. Zaprzeczył aby w trakcie realizacji umowy było mówione, że powód wykonał lub wykona jakieś prace za pozwaną spółkę, które były objęte przedmiotem umowy. Świadek zeznał również, że materiały na budowę zgodnie z umową dostarczał powód poprzez firmę (...), przy czym beton dostarczany był pompą, a prefabrykaty związane ze zmianą technologii wykonania powód dostarczył dźwigiem. Potwierdził też, że to pracownicy pozwanej spółki zajmowali się wbudowaniem tych prefabrykatów. Wskazał w końcu, że jeśli powód wykonywał jakieś roboty na tej budowie to nie wchodziły one w zakres robót zleconych pozwanej spółce.

W ocenie Sądu niewiarygodne były natomiast zeznania powoda J. W. przesłuchanego w charakterze strony. W szczególności nie zasługiwały na danie im wiary zeznania powoda, iż to pozwana spółka miała dostarczyć na teren budowy prefabrykaty, że powód za pozwaną wynajął sprzęt do montażu prefabrykatów oraz, że wykonał za pozwaną montaż krzesełek oraz zapłacił za nią za pompę podającą beton i za usługi dźwigowe. Zeznań tych nie potwierdził bowiem ani świadek R. M., ani przesłuchany za pozwaną spółkę prezes jej zarządu T. P.. Z drugiej strony powód przyznał, iż pozwana spółka odpowiadała jedynie za wykonawstwo, a on miał dostarczać materiały.

Sąd dał wiarę natomiast w całości zeznaniom przesłuchanego za pozwaną spółkę prezesa jej zarządy T. P., gdyż jego zeznania były logiczne, konkretne i zgodne z zeznaniami świadka R. M. oraz z przedłożonymi dokumentami, w tym umową łączącą strony. I tak prezes pozwanej spółki (...) stanowczo stwierdził, iż pozwana spółka w ramach umowy z powodem świadczyła jedynie usługi robocizny, a w zakres jej obowiązków nie wchodziła praca ciężkiego sprzętu i materiały. Zgodnie z umową pozwana miała wykonywać tylko roboty konstrukcyjne i jak zeznał prezes T. P. jego firma wykonała roboty zgodnie z umową, a roboty zostały odebrane.

Sąd oddalił wniosek dowodowy powoda z zeznań świadków H. S. i N. W. na podstawie art. 130 4 § 5 k.p.c., gdyż powód nie uiścił w zakreślonym 14-dniowym terminie zaliczki na koszty stawiennictwa w/w świadków (k.120v, nagranie 00:58;17). .

Przechodząc do rozważań prawnych, w ocenie Sądu, w świetle poczynionych wyżej ustaleń faktycznych, powództwo było oczywiście bezzasadne. Powód, którego obciążał ciężar dowodu po myśli art. 6 k.c., nie wykazał aby wskazane w pozwie koszty w postaci należności za materiały budowlane (beton, tarcicę płyty OSB i impregnowane), pompowanie betonu, usługi dźwigowe, usługi koparko-ładowarką, dzierżawę szalunku ściennego i wykonanie oraz montaż banerów reklamowych, balustrad oraz montaż siedzisk montaż w łącznej kwocie 114.281,46 zł obciążały pozwaną spółkę. Po pierwsze wymienione w fakturach pozycje, poza montażem banerów reklamowych, balustrad i montażem siedzisk, dotyczyły zakupu materiałów budowalnych i ich transportu na plac budowy; dotyczyło to w szczególności dostarczenia przy pomocy dźwigu prefabrykatów oraz dostarczenia betonu, który był wylewany za pomocą pomp. Również koszt dzierżawy szalunku ściennego był związany z dostawą materiału jakim był ten szalunek.

Stosownie zaś do zapisów umowy łączącej strony umowy o podwykonawstwo z dnia 10 listopada 2014 r. dostawa materiałów była obowiązkiem powoda J. W.. Potwierdzili to również w swoich zeznaniach świadek R. M. i prezes zarządu pozwanej spółki (...), a także w zasadzie sam powód, który wprost zeznał, że to on zgodnie z umową miał dostarczyć materiały. Co do kosztów montażu banerów reklamowych, balustrad i montażu siedzisk to powód w żaden sposób nie wykazał aby te prace stanowiły przedmiot umowy stron, czemu prezes zarządu pozwanej spółki (...) stanowczo zaprzeczył.

Co więcej powód nie wykazał aby te wszystkie załączone do pozwu faktury dotyczyły przedmiotowej inwestycji tj. modernizacji stadionu żużlowego w G. tym bardziej, że niektóre z faktur dotyczyły zdarzeń zaistniałych już po odbiorze przez powoda robót wykonanych przez pozwana spółkę. Odbiór robót i to bez zastrzeżeń przez powoda miał miejsce w dniu 20 marca 2015 r. Natomiast faktura nr (...) dotycząca zakupu betonu za kwotę 15.654,21 zł dotyczy dostawy w dniu 27 marca 2014 r. (k.21v), zaś faktura VAT nr (...) za wykonanie oraz montaż banerów reklamowych, balustrad i montaż siedzisk wskazuje jako datę zakończenia dostawy/usługi dzień 25 kwietnia 2015 r. (k.22).

Zgodzić się też trzeba z pozwaną spółką, iż powód nie wykazał faktu poniesienia wszystkich kosztów tj. nie wykazał aby wszystkie załączone do pozwu faktur zostały przez niego zapłacone; jak wynika bowiem z treści powyższych faktur jedynie część z nich jako sposób zapłaty wskazuje gotówkę, a pozostałe - formę przelewu.

W końcu należy w tym miejscu podkreślić, iż powód mimo zarządzenia Sądu z dnia 31 maja 2016 r. (k.91) nie udzielił odpowiedzi na sprzeciw pozwanej od nakazu zapłaty pomimo zagrożenia rygorem z art. 230 k.p.c. Mając zatem na uwadze okoliczności niniejszej sprawy należało uznać za przyznane przez powoda fakty podnoszone przez pozwaną w uzasadnieniu sprzeciwu od nakazu, iż powód dokonując odbioru ostatecznego robót wykonanych przez pozwaną nie wniósł żadnych zastrzeżeń i przyjął do realizacji wystawioną przez pozwaną fakturę, nadto, że trony nigdy nie umawiały się na ponoszenie przez powoda jakichkolwiek kosztów jak też aby istniała taka potrzeba.

Reasumując, z tych wszystkich względów w ocenie Sądu należało przyjąć, że powód nie udowodnił poniesienia kosztów i zasadności domagania się od pozwanej zwrotu tych kosztów.

W konsekwencji Sąd Okręgowy oddalił powództwo jako bezzasadne (art. 6 k.c.) orzekając jak w pkt I wyroku.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. w związku z art. 99 k.p.c. i art. 108 § 1 k.p.c. stosownie do wyniku mając na uwadze, iż to pozwana spółka jest stroną wygrywającą. Na zasądzoną łączną kwotę 6.560,00 zł złożyły się: uiszczona opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł, uiszczona opłata sądowa od zażalenia w kwocie 1.143,00 zł, koszty zastępstwa procesowego pełnomocnika pozwanej będącego radcą prawnym w postępowaniu zażaleniowym w minimalnej wysokości 1.800,00 zł l i w koszty zastępstwa procesowego w niniejszym postępowaniu w minimalnej wysokości 3.600,00 zł przewidzianej w taksie radcowskiej (pkt II wyroku).

(...)

(...),

(...),

(...)

(...)

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Olimpia Hordyk
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Toruniu
Osoba, która wytworzyła informację:  Zbigniew Krepski
Data wytworzenia informacji: