I C 92/22 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Toruniu z 2022-05-12
Sygn. akt I C 92/22
UZASADNIENIE
Postanowienia z 28 stycznia 2022r.
Powód (...) Bank (...) z siedzibą w W. działający w Polsce przez (...) Bank (...) ( Spółka Akcyjna ) Oddział w Polsce z siedzibą w W. wniósł pozew w postępowaniu upominawczym przeciwko J. L. i A. L. . Domagał się w nim solidarnej zapłaty kwoty 512.668,98 zł z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty wraz z kosztami postępowania .
Powód wniósł także w pozwie o dokonanie zabezpieczenia co do kwoty 549.119,98 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty poprzez obciążenie hipoteką przymusową do kwoty 549.119,98 zł nieruchomości stanowiącej własność pozwanych położonej w T. przy ul. (...) , dla której Sąd Rejonowy w Toruniu VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...) .
Postanowieniem z dnia 3 stycznia 2022r. sąd stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty- k. 49 .
Stanowisko sądu odnośnie wniosku o zabezpieczenie:
Zgodnie z art. 730 1 k.p.c.:
- § 1 – „Udzielenia zabezpieczenia może żądać każda strona lub uczestnik postępowania , jeżeli uprawdopodobni roszczenie oraz interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia”.
- § 2 - „Interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia istnieje wtedy, gdy brak zabezpieczenia uniemożliwi lub poważnie utrudni wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia lub w inny sposób uniemożliwi lub poważnie utrudni osiągnięcie celu postępowania w sprawie”
Przepis art. 747 k.p.c. wymienia sposoby zabezpieczenia roszczeń pieniężnych. Jednym z nich jest zabezpieczenie przez obciążenie nieruchomości obowiązanego hipoteką przymusową (patrz art. 747 pkt 2 k.p.c.).
Powód uprawdopodobnił roszczenie . Skoro bowiem umowa kredytu zawarta między stronami jest nieważna , co zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem , to powodowi przysługuje roszczenie wobec pozwanych o zapłatę. Świadczenie banku w postaci udzielonego kredytu staje się świadczeniem nienależnym . Zgodnie bowiem z art. 410 § 2 k.c. : „Świadczenie jest nienależne, jeżeli ten, kto je spełnił , nie był w ogóle zobowiązany lub nie był zobowiązany względem osoby , której świadczył , albo jeżeli podstawa świadczenia odpadła lub zamierzony cel nie został osiągnięty , albo jeżeli czynność prawna zobowiązująca do świadczenia była nieważna i nie stała się ważna po spełnieniu świadczenia”. W takim przypadku odpowiednio stosuje się przepisy o bezpodstawnym wzbogaceniu – art. 410 § 1 k.c.
Należy dodać ,że roszczenie powodowego banku , jest niezależne od ewentualnego żądania pozwanych również wywodzonego z nieważności umowy. Wynika to z zasady „dwóch kondycji” wyłączającej możliwość dokonania potrącenia wzajemnych roszczeń . Oznacza to konieczność ich dochodzenia w osobnych procesach .
Mając na uwadze wysokość kwoty dochodzonej w niniejszej sprawie ,jest bardzo wątpliwe ,żeby pozwani mieli „wolne” środki pieniężne w celu zapłaty powodowi - o ile wygrałby on sprawę. Jedynym majątkiem , który może służyć uregulowaniu tej należności jest więc nieruchomość . W przypadku braku zabezpieczenia dokonanego niniejszym postanowieniem , pozwani mogliby zbyć nieruchomość i przez to pozbawić powoda możliwości zaspokojenia.
Mając na uwadze powyższe, wniosek powoda podlegał uwzględnieniu.
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Toruniu
Data wytworzenia informacji: