Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Toruniu

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IX Ka 424/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

0

CZĘŚĆ WSTĘPNA

Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w T. z dnia 30 kwietnia 2021 roku, sygn. akt (...)

Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

Granice zaskarżenia

Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

Ustalenie faktów

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

D. J.

niekaralność oskarżonego

aktualne dane o karalności

1627

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

Ocena dowodów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1. 1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

aktualne dane o karalności

wystawione przez uprawniony podmiot

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzut obrazy prawa materialnego w innym zakresie aniżeli kwalifikacja prawna czynu, tj. art. 438 pkt 1a kpk tj. art. 56 ust. 1 i 3 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii poprzez orzeczenie za czyn przypisany oskarżonej D. J. wyłącznie kary pozbawienia wolności, podczas gdy wskazany przepis przewiduje orzeczenie kary grzywny i pozbawienia wolności.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut obrazy prawa materialnego podniesiony przez oskarżyciela publicznego w apelacji był zasadny, gdyż Sąd meriti orzekł wobec oskarżonej wyłącznie karę pozbawienia wolności bez orzeczenia kary grzywny, która zważając na przyjętą kwalifikację prawną jest obligatoryjna i nie mogła zostać pominięta. „W art. 56 ust. 3 ustawy stypizowany został typ kwalifikowany omawianego przestępstwa. Inaczej niż w przypadku art. 53 ust. 3 i art. 55 ust. 3 ustawy, nie stanowi on jednak zbrodni, lecz występek zagrożony karą pozbawienia wolności w rozmiarze od 2 do 12 lat i obligatoryjną grzywną.” (B. Kurzępa [w:] Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii. Komentarz, wyd. II, red. A. Ważny, Warszawa 2019, art. 56.) W niniejszej sprawie uwzględnienie apelacji przez Sąd Odwoławczy było konieczne, gdyż orzeczenie grzywny w przypadku popełnienia czynu opisanego w art. 56 ust. 1 i 3 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii jest obligatoryjne.

Sąd Odwoławczy miał na względzie fakt, iż popełnione przez oskarżoną czyny są przestępstwami polegającymi na nielegalnym obrocie środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi, które są motywowane chęcią uzyskania korzyści majątkowej, tym samym są to przestępstwa wykalkulowane czy popełnienie go opłaca się sprawcy czy też nie. Przez co koniecznym jest orzeczenie grzywny, którą ustawa także wskazuje jako obligatoryjną.

Sąd Odwoławczy orzekając wysokość stawki dziennej grzywny nie przychylił się do wniosku prokuratora podniesionego w apelacji, gdyż wysokość stawki dziennej należało odpowiednio dostosować do możliwości finansowych oskarżonej oraz kierując się art. 33 § 3 kk Sąd wziął pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe. Stawka wnioskowana przez skarżącego 200 złotych wydała się w ocenie Sądu zbyt wysoka i nieuwzględniająca powyższych okoliczności, które należy uwzględnić podczas orzekania o wysokości stawki dziennej grzywny.

Kara grzywny w liczbie 20 stawek dziennych, wysokości każdej stawki wobec oskarżonej na kwotę 100 złotych, w ocenie Sądu Odwoławczego jest karą odpowiednią i uwzględniającą okoliczności wskazane w art. 33 § 3 kk. Należało mieć na względzie, że kara grzywny powinna posiadać odpowiednią dolegliwość względem sprawcy, aby ukazać, że popełnianie przestępstwa jest procederem nieopłacalnym, tym samym powinna spełniać funkcje wychowawczą wobec społeczeństwa jak i represyjną wobec oskarżonej.

Sąd Odwoławczy ustalając wysokość stawki dziennej miał na względzie także, że oskarżona jest osobą młodą, zdolną do podjęcia pracy zarobkowej, a jako że otrzymała ona karę pozbawiania wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania posiada ona możliwość podjęcia pracy zarobkowej. Fakt, iż oskarżona w chwili wydawania wyroku pozostawała jako osoba bezrobotna nie jest podstawą, aby wymierzyć jej najniższą stawkę dzienną grzywny, skoro oskarżona pozostaje zdolna do podjęcia pracy zarobkowej . „Wysokość stawki dziennej z zasady winna odpowiadać potencjałowi ekonomicznemu oskarżonego, a zatem to nie okoliczność, iż oskarżony aktualnie nie pracuje i nie ma majątku ma zasadnicze znaczenie, ale czy i jakie ma możliwości zarobkowania.” (Wyrok SA w Warszawie z 20.11.2019 r., II AKa 211/19, LEX nr 3069823.)

Zważywszy na powyższe orzeczona przez Sąd Odwoławczy obligatoryjna kara grzywny jawi się jako nieodzowna, sprawiedliwa oraz uwzględniająca wszelkie okoliczności, jakie należy wziąć pod rozwagę orzekając o wysokości stawki dziennej grzywny. Liczba stawek dziennych wnioskowana przez prokuratora zdaniem Sądu Odwoławczego była słuszna, gdyż uwzględniała wszelakie okoliczności łagodzące oraz obciążające jakie dotyczyły osoby oskarżonej. Należało mieć na względzie, że oskarżona popełniała przestępstwo przez długi okres czasu, gdyż w bliżej nieokreślonym, lecz nie krótszym niż od grudnia 2018 roku do 13 maja 2020 roku, a także że ilość substancji odurzających jakie udzielała innym osobą była znaczna, okolicznością łagodzącą niemniej jednak było przyznanie się do winy oskarżonej oraz poddanie się karze w trybie konsensualnym. Przez co Sąd Odwoławczy ustalając liczbę stawek dziennych oraz prokurator wnioskując o taką liczbę jaka została orzeczona przychylili się do dolnej granicy liczby stawek dziennych przewidzianych przez ustawę, mimo że taka wysokość tej kary jawi się jako bardzo łagodna.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Rozstrzygnięcie o winie.

Zwi ęź le o powodach utrzymania w mocy

Apelacja oskarżyciela publicznego dotyczyła tylko części wyroku dotyczącego kary wymierzonej oskarżonemu, Sąd Odwoławczy podczas kontroli instancyjnej nie spostrzegł w innych częściach zaskarżonego orzeczenia błędów, oprócz podniesionego w apelacji.

Sąd Odwoławczy nie dostrzegł w zaskarżonym orzeczeniu żadnych uchybień mogących stanowić bezwzględne przyczyny odwoławcze z art. 439 kpk oraz rażącej niesprawiedliwości orzeczenia z art. 440 kpk, będących podstawą do uchylenia wyroku z urzędu, dlatego też po dokonaniu opisanej wyżej zmiany w pozostałym zakresie został on utrzymany w mocy.

Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Rozstrzygnięcie o karze.

Zwi ęź le o powodach zmiany

Apelacja oskarżyciela publicznego była zasadna, słusznie podniósł on zarzut obrazy prawa materialnego, gdyż obowiązkiem Sądu meriti było orzeczenie oprócz kary pozbawienia wolności także kary grzywny.

Zażywszy na powyższe Sąd Odwoławczy zmienił zaskarżony wyrok poprzez orzeczenie kary grzywny 20 stawek dziennych ustalając wysokość każdej stawki na kwotę 100 złotych.

Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V

Na podstawie art. 634 kpk w zw. z art. 624 § 1 kpk Sąd Odwoławczy zwolnił oskarżoną z obowiązku uiszczenia kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym, wydatkami poniesionymi w tym postępowaniu obciążając Skarb Państwa, uznając, że przemawiała za tym jej aktualna sytuacja materialna oraz nałożona na nią kara grzywny.

PODPIS