Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Toruniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10. lipca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu w składzie:

Przewodniczący – S.S.O. Rafał Sadowski (spr.)

Sędziowie: S.S.O. Marzena Polak

S.S.O. Mirosław Wiśniewski

Protokolant – staż. Marzena Chojnacka

po rozpoznaniu w dniu 10. lipca 2014 r.

sprawy Z. G. – oskarżonego z art. 54§1 kks w zw. z art. 6§2 kks,

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego,

od wyroku Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 10. marca 2014 r., sygn. akt II K 1595/13,

uchyla zaskarżony wyrok w całości i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Toruniu do ponownego rozpoznania.

Sygn. akt IX Ka 247/14

UZASADNIENIE

Z. G. został oskarżony o to, że:

uchylił się od opodatkowania poprzez nieujawnienie Naczelnikowi Urzędu Celnego w T. do dnia 25 lutego, 25 marca, 25 kwietnia, 25 maja, 25 czerwca, 25 lipca, 25 sierpnia, 25 września, 25 października, 25 listopada, 25 grudnia 2004 roku oraz do 25 stycznia, 25 lutego, 25 marca, 25 kwietnia, 25 maja i 25 czerwca 2005 roku w ramach prowadzonej działalności z naruszeniem przepisów prawa podatkowego, wyrobów akcyzowych w postaci oleju opałowego, od którego nie został zapłacony podatek akcyzowy w należnej wysokości, przez co naraził ten podatek na uszczuplenie w kwocie 404,444,00 złotych,

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 54 § 1 kks w zw. z art. 6 § 2 kks

Sąd Rejonowy w Toruniu wyrokiem z dnia 10 marca 2014 r. (sygn. akt II K 1595/13) uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, stanowiącego przestępstwo skarbowe z art. 54 § 2 kks w zw. z art. 6 § 2 kks i za to na podstawie art. 54 § 2 kks wymierzył a mu karę 300 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 100 złotych.

Oskarżony został zwolniony od obowiązku uiszczenia opłaty a wydatkami poniesionymi od chwili wszczęcia postępowania - w tym kosztami nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu - obciążony został Skarb Państwa.

Od powyższego wyroku apelację wniósł obrońca oskarżonego zaskarżając wyrok w całości podnosząc zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku poprzez dowolne ustalenie, że oskarżony popełnił zarzucony mu czyn gdy materiał dowodowy, zwłaszcza wyjaśnienia oskarżonego nie daje podstaw do przypisania mu winy.

W oparciu o powyższy zarzut obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Na skutek apelacji obrońcy oskarżonego - choć niezależnie od jej zarzutów - sąd odwoławczy uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania sądowi I instancji.

W sprawie doszło do ewidentnego naruszenia prawa oskarżonego do obrony, co było konsekwencją nieuzasadnionego (co najmniej przedwczesnego) prowadzenia przeciw niemu postępowania w stosunku do nieobecnych. Oskarżony w toku postępowania przygotowawczego podał adres do korespondencji (ul. (...), P., (...) Ł.) i nigdy swojego oświadczenia w tym zakresie nie zmienił ani nigdy nie podał innego adresu pod który można byłoby mu wysłać korespondencję. W tych okolicznościach Sąd Rejonowy winien szukać kontaktu z oskarżonym wyłącznie pod adresem przez niego podanym czyli w P.. Tymczasem sąd I instancji - sugerując się najwyraźniej ostatnim adresem pod który Urząd Celny wysyłał oskarżonemu przesyłki - podjął próbę doręczenia wezwania na rozprawę i odpisu aktu oskarżenia na adres ustalony przez Urząd Celny jako adres zameldowania oskarżonego (W., ul. (...)). Próba ta okazała się bezskuteczna. W tych warunkach niewątpliwie prawo oskarżonego do obrony ucierpiało skoro na skutek błędnego doręczenia (nie na adres korespondencyjny lecz zameldowania, o którym oskarżony nie wspominał) został pozbawiony możliwości wzięcia udziału w rozprawie.

Z uwagi na powyższe uchybienie, zaskarżony wyrok nie mógł się ostać, dlatego też Sąd Okręgowy zdecydował o jego uchyleniu i przekazaniu sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Wyjaśnić na marginesie należy, że sąd odwoławczy nie rozważał zarzutów merytorycznych podniesionych w apelacji obrońcy oskarżonego bowiem z uwagi na uchylenie wyroku ich analiza stała się przedwczesna.