Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Toruniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 czerwca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu VIII Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Włodzimierz Jasiński (spr.)
Sędziowie:	SSO Małgorzata Kończal SSO Jadwiga Siedlaczek
Protokolant:	st. sekr. sąd. Izabela Bagińska

po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2013 r. w Toruniu

na rozprawie

sprawy z powództwa K. S., M. S. (1) i M. S. (2)

przeciwko L. S.

o podwyższenie alimentów

na skutek apelacji powodów

od wyroku Sądu Rejonowego w Toruniu

z dnia 12 lutego 2013 r.

sygn. akt III RC 846/11

oddala apelację.

VIII Ca 207/13

UZASADNIENIE

Powodowie K. , M.(1) i M. (2) bracia S. wnieśli o podwyższenie obowiązku alimentacyjnego od pozwanego L. S. – ich ojca z kwot dotychczas ustalonych prawomocnymi orzeczeniami sądu po 350 zł miesięcznie do kwot po 600 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu żądań ( które połączone zostały do wspólnego rozpatrzenia i orzekania ) powodowie wskazali na wzrastające koszty ich utrzymanie i na możliwości finansowe pozwanego zezwalające w ich ocenie na uwzględnienie dochodzonej w pozwach podwyżki

Pozwany L. S. wniósł o oddalenie powództwa.

Wyrokiem z dnia 12 lutego 2013 roku Sąd Rejonowy w Toruniu uwzględnił w części żądanie powodów i podwyższył obowiązek alimentacyjny pozwanego na rzecz M.(1) i M. (2) braci S. do kwoty po 450 zł miesięcznie i na rzecz K. S. do kwoty po 400 zł miesięcznie oddalając powództwo w pozostałej części.

Wydając powyższy wyrok Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny :

Powodowie są dziećmi pozwanego i na mocy prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 18 listopada 2010 roku obniżony został wcześniej ustalony obowiązek pozwanego do płacenia alimentów z kwot po 400 zł miesięcznie do kwot po 350 zł miesięcznie.

Pozwany poza wymienionym powyżej obowiązkiem alimentacyjnym zobowiązany jest także do płacenia alimentów na rzecz najstarszego syna A. S. w kwocie 300 zł miesięcznie.

Powód K. S. ma obecnie 20 lat i jest studentem II roku studiów dziennych na Uniwersytecie T. – P. w B.. Na studia dojeżdża z T. płacąc za bilet miesięcznie 200 zł i ponadto na komunikację miejską dodatkowo 100 zł. W październiku 2012 roku wydał jednorazowo na zakup pomocy naukowych 800 zł oraz w lutym 2012 roku na korepetycje 200 zł. Z uwagi na dolegliwości w kolanie zapłacił za prywatna wizytę lekarska 120 zł. Od października 2011 roku do maja 2012 roku otrzymał comiesięczne stypendium socjalne w kwocie po 550 zł. zaś w okresie od października 2012 roku do stycznia 2013 roku wynosiło ono miesięcznie 675 zł. Matka powoda oceniła koszt miesięcznego utrzymania syna na 1.200 zł.

Powodowie bracia M.(1) i M. (2) S. mają po 18 lat i są uczniami ostatniej klasy liceum. Koszt nabycia podręczników na początku roku szkolnego wyniósł łącznie 800 zł. Przygotowując się do matury powodowie ponosili wydatki na korepetycje co dało łącznie wydatek na sumę 600 zł. Obaj powodowie mają wadę zgryzu jednak nie stać ich na prywatne wizyty lekarskie. Koszt utrzymania każdego z powodów ich matka oceniła na 1.000 zł miesięcznie.

Matka powodów jest obecnie osobą bezrobotną zarejestrowaną , bez prawa do otrzymania zasiłku. Wspólnie z czterema synami prowadzi gospodarstwo domowe. Koszty utrzymania mieszkania wynoszą : opłata eksploatacyjna 400 zł / m-c , prąd 200 zł co 2 m-c , internet 80 zł m-c woda 100 zł m-c . Posiad 15 letni samochód D. (...).

Pozwany ma 48 lat i jest z wykształcenia hydraulikiem. Alimenty płaci za niego Fundusz Alimentacyjny. Pozwany wpłaca do tego funduszu na poczet zadłużenia od 800 zł do 900 zł miesięcznie. Do czerwca 2012 roku pozwany podejmował prace dorywcze przy remontach mieszkań. Otrzymywał w zależności od zakresu wykonywanych robót od 1.500 zł do 2.500 zł a nawet 3.000 zł . W okresie jesieni i zimy nie miał zleceń ( listopad / marzec) . Od czerwca 2012 roku prowadzi działalność gospodarczą z dochodem ok. 2.400 – 2.800 zł miesięcznie. ( lipiec - wrzesień). Za 2012 roku dochód pozwanego po odliczeniu składek na ubezpieczenie społeczne wyniósł 12.688 zł. Pozwany mieszka razem z drugą żoną i jej matką we wspólnym mieszkaniu. Między małżonkami istnieje rozdzielność majątkowa. Żona pozwanego zarabia ok. 2.000 zł miesięcznie. Koszty utrzymania mieszkania wynoszą 443 zł opłata eksploatacyjna , 128 zł prąc ( co drugi miesiąc) Żona pozwanego posiada samochód zakupiony na raty , go których także dokłada się pozwany.

Dokonując rozważań prawnych na gruncie art. 138 k. r i op. Sąd Rejonowy doszedł do przekonania , iż zarówno po stronie powodów zwiększyły się potrzeby związane z kosztem ich utrzymania jak i u pozwanego zwiększyły się jego możliwości uzyskania dochodów w porównaniu do czasu ostatniej decyzji sądu listopada 2010 roku. Oceniając te potrzeby jak i możliwości zarobkowania Sąd Rejonowy uwzględnił żądanie miarkując jego wysokość.

Apelację od powyższego wyroku wniosła w imieniu powodów ich matka B. S.. Nie zgadzając się z orzeczeniem w części oddalającej żądanie podwyżki alimentów odwoływała się przede wszystkim do wzrastających kosztów utrzymania synów jak i niewłaściwie ocenionych przez Sąd Rejonowy możliwości finansowych pozwanego wynikających z faktu osiąganych przez jego obecną żonę dochodów , kupna samochodu jak i winy pozwanego za rozkład jej małżeństwa. Apelująca w imieniu powodów podnosiła także fakt istnienia znacznych możliwości zarobkowania przez pozwanego posiadającego wysokie kwalifikacje zawodowe uprawniające go do osiągania wysokich dochodów z prowadzonej aktualnie działalności gospodarczej.

Pozwany wniósł o oddalenie apelacji.

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie.

Przede wszystkim Sąd Okręgowy podziela dokonane przez Sąd Rejonowy ustalenia faktyczne i rozważania w zakresie oceny materiału dowodowego oraz podstawy prawnej rozstrzygnięcia , przyjmując je za podstawę także własnego rozstrzygnięcia i odwołuje się do nich bez potrzeby ich powtarzania.

I tak odnosząc się po kolei do zarzutów apelujących zauważyć należy niewątpliwie , że ich potrzeby wynikające choćby z faktu kontynuowania nauki na studiach wyższych lub w szkole średniej są niewątpliwie wysokie. Podobnie można to odnieść do wysokość potrzeb wynikających z wieku uprawnionych ( 18 - 20 lat) z którym wiąże się nie tylko odpowiednie ubieranie się, ale i znaczny koszt wyżywienia , a także sygnalizowane wydatki związane z ujawniającymi się u nich problemami zdrowotnymi , nie wspominając kosztów korepetycji pobieranych przez powodów. I w tym zakresie w ocenie Sądu Okręgowego co trafnie ocenił to także Sąd Rejonowy na przestrzeni czasu od listopada 2010 roku tj. od ostatniej decyzji sądu w przedmiocie alimentacji do chwili obecnej doszło do takich zmian stosunków w rozumieniu art. 138 k r i op. , które mogą uzasadniać podniesienie obowiązku alimentacyjnego. Podobne powyższe uwagi można odnieść w stosunku do osoby pozwanego , którego co wynika z ustaleń faktycznych sytuacja materialna zmieniła się - prowadzi on obecnie działalność gospodarczą i osiąga udokumentowane dochody.

Sporna pozostawała w tej sytuacji nie zasada ale wysokość oceny wzrostu tych świadczeń.

Samo twierdzenie bowiem powodów, iż pozwany nie tylko ,że ma możliwości osiągania dochodów na wyższym niż deklarowanym poziomie i w ich ocenie osiąga je w stopniu rzeczywiście wyższym , niż to wynika z przedłożonych w sprawie dowodów wymagała jednak udowodnienia. Inaczej bowiem samo twierdzenie uprawnionych bez poparcia go stosownymi dowodami nie może przynieść oczekiwanego przez nich skutku w postaci żądanej podwyżki alimentów. Uzyskiwanych przez pozwanego dochodów bowiem nie należy domniemywać mimo ,że pod uwagę musi być brana potencjalna możliwość ich uzyskiwania. Wprawdzie matka powodów odwoływała się do wysokiego statusu materialnego nowej rodziny pozwanego jako dowodu jego zasobności i majętności jednak nie zauważa , iż pozwany co ustalił Sąd Rejonowy posiada odrębność majątkową z obecną żoną i to ona , a nie pozwany jest właścicielem przedmiotowego samochodu , który ma świadczyć o wysokim statusie materialnym także pozwanego. W ocenie Sądu Okręgowego trudno jest jednak obecnie w realiach społeczno – gospodarczych ocenić , iż sam fakt posiadania samochodu stanowi wykładnik szczególnej zamożności posiadacza samochodu i jego rodziny skoro dobro to jest obecnie ogólnie dostępne. Sam fakt posiadania samochodu , kupionego na raty nie jest wyznacznikiem szczególnej zamożności.

Nie ma przy tym żadnego znaczenia dla oceny stosunków w rozumieniu art. 138 k r i op. podnoszona w apelacji przyczyna rozwiązania małżeństwa pozwanego z matka powodów , którą jak się wydaje podniosła apelująca w swoim imieniu. Ta kwestia była przedmiotem rozważań w wyroku rozwodowym i obecnie pozostaje bez żadnego związku z przesłankami materialnymi wymienionymi we wskazanym powyżej przepisie.

Nie może przy tym ujść uwadze Sądu Okręgowego , iż powód tj. K. S. uzyskuje dochód miesięczny w postaci stypendium socjalnego – obecnie na poziomie 675 zł miesięcznie , co przy dodatkowej rencie alimentacyjnej obecnie zasądzonej w kwocie 400 zł sprawia , że jego dochód miesięczny wynosi 1.075 zł - przy deklarowanej ocenie kosztów utrzymania syna przez matkę na poziomie 1.200 zł. miesięcznie. Oznacza to w istocie , że matka powoda w niewielkim tylko stopniu ze swojej strony ponosi koszty utrzymania syna , które także obciążają jej osobę. Ta ostatnia uwaga odnosi się także do pozostałej dwójki powodów M.(1) i M. (2) braci S. w stosunku do których obowiązek świadczenia alimentacyjnego ich matki także istnieje i został oceniony przez nią na kwotę po 1.000 zł miesięcznie. Obecna określona kwota świadczeń alimentacyjnych pozwanego na poziomie 450 zł miesięcznie jest zatem zbliżona do połowy tej kwoty.

Ponadto należy również zauważyć , iż pozwany posiada równoległe zobowiązanie alimentacyjne w stosunku do najstarszego syna A.. Łączna zatem kwota zobowiązań alimentacyjnych pozwanego po uzyskanej aktualnie podwyżce wyniesie 1.600 zł miesięcznie i pieniądze te w istocie z racji tworzenia przez pozwanych wspólnego gospodarstwa wraz z matką stanowią ich dochód co niewątpliwie ułatwia im wspólne gospodarowanie. Pozwanemu natomiast po ich zapłaceniu pozostaje w tej sytuacji w świetle uzyskiwanych dochodów niewiele na własne utrzymanie , co potwierdza także fakt istnienia zadłużenia w Funduszu Alimentacyjnym sięgający jak to ustalił Sąd pierwszej instancji kwoty 10.000 zł , która nie jest pokrywana z bieżących wpłat pozwanego.

Już tylko końcowo wskazać należy , odnosząc się do zarzutu apelujących , że wprawdzie zawód pozwanego ( hydraulik) należy do profesji znajdującej zapotrzebowanie na tego rodzaju usługi na rynku – co potencjalnie może oznaczać , że uzyskiwane zarobki powinny być ponad przeciętne jednak powszechnie znana sytuacja gospodarcza na rynku ofert pracy weryfikuje oczekiwania zarobkowe o czym świadczy uzyskiwany przez pozwanego dochód choćby za 2012 rok.

Dlatego też mając zatem na uwadze powyższe rozważania Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. orzekł jak w sentencji orzeczenia.