Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Toruniu

POSTANOWIENIE

Dnia 06 września 2018 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Zbigniew Krepski

po rozpoznaniu w dniu 06 września 2018 r. w Toruniu

na posiedzeniu niejawnym w postępowaniu uproszczonym

sprawy z powództwa (...) S.A. w T.

przeciwko G. C.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 17 maja 2018 r., sygn. akt (...) upr

postanawia

uchylić zaskarżone postanowienie

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 17 maja 2018 r., sygn. akt (...), Sąd Rejonowy w Toruniu w pkt 1 uchylił zarządzenie z dnia 19 lipca 2017 r. w przedmiocie stwierdzenia prawomocności nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanego w dniu 25 maja 2017 r., a w pkt 2 uchylił postanowienie z dnia 02 sierpnia 2017 r. w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności nakazowi zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanego w dniu 25 maja 2018 r. (k.94). W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, iż takie rozstrzygnięcie było spowodowane tym, że postanowieniem z dnia 29 marca 2018 r. referendarz sądowy przy Sądzie Rejonowym w Toruniu przywrócił pozwanemu termin do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 25 maja 2017 r. (k.131).

Od powyższego postanowienia powód wniósł zażalenie zaskarżając je w całości zarzucając mu:

- naruszenie przepisów postępowania tj. art. 359 § 1 k.p.c. poprzez jego niesłuszne zastosowanie i uchylenie postanowień z dnia 19 lipca 2017 r. oraz z dnia 02 sierpnia 2017 r. pomimo niezajścia zmiany istotnych dla sprawy okoliczności,

- naruszenie przepisów postępowania tj. art. 133 § 2a k.p.c. poprzez jego niezastosowanie i uznanie, iż doręczenia pod adres pozwanego wskazany w CEDIG nie można uznać za skuteczne wbrew oczywistemu brzmieniu powołanego przepisu.

Wskazując na powyższe powód wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i orzeczenie o zwrocie kosztów postępowania zażaleniowego na rzecz powoda (k.99-101).

W odpowiedzi na zażalenie pozwany wniósł o jego oddalenie i zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów postępowania zażaleniowego wg norm przepisanych (k.125-128).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Na wstępie podkreślić należy, że zaskarżone postanowienie uchylające zarządzenie w przedmiocie stwierdzenia prawomocności nakazu zapłaty i uchylające postanowienie w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności temu nakazowi zapłaty było następstwem przywrócenia pozwanemu terminu do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty; zatem w ramach kontroli instancyjnej prawidłowości zaskarżonego postanowienia kontroli podlega także prawidłowość postanowienia o przywrócenie terminu (na podstawie art. 380 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c.).

Przechodząc zatem do oceny podniesionych zarzutów to w ocenie Sądu Okręgowego były one trafne co czyni, że zażalenie pozwanego jest w pełni uzasadnione.

Zgodzić się trzeba z pozwanym, że Sąd Rejonowy błędnie uznał, że korespondencja sądowa winna być doręczana pozwanemu na adres wskazany przez niego w sprzeciwie od nakazu zapłaty, a na adres w rejestrze Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Zgodnie bowiem ze znowelizowanym brzmieniem art. 133 § 2a k.p.c. (obowiązującym od dnia 08 września 2016 r., a więc mającym zastosowanie w niniejszej sprawie wytoczonej w dniu 11 kwietnia 2017 r.) przedsiębiorcom wpisanym do CEIDG pisma procesowe doręcza się na adres ujawniony w CEIDG. Rację ma też powód wskazując, iż nie ma znaczenia dla niniejszej sprawy fakt gdzie w tym czasie przebywał pozwany lub, że jego działalność gospodarcza była zawieszona. Powyższy przepis wskazuje bowiem jednoznacznie, iż doręczenia pod adresem z CEIDG będzie skuteczne wobec przedsiębiorcy, a fakt braku aktualizacji takiego adres obciąża wyłącznie pozwanego.

W ocenie Sądu Okręgowego przedsiębiorca, który zawiesił działalność gospodarczą w dalszej mierze pozostaje przedsiębiorcą, a ani nie obowiązująca już ustawa o swobodzie działalności gospodarczej, ani nowa ustawa Prawo przedsiębiorców nie czyni wobec niego wyjątku od wyżej opisanej zasady doręczeń w postępowaniu cywilnym. Należy zatem pamiętać, że również w sytuacji zawieszenia działalności gospodarczej przedsiębiorca powinien zadbać o to, by w CEIDG podany był jego aktualny adres, tj. adres pod którym przebywa i odbiera ewentualną skierowaną do niego korespondencję.

Uszło również uwadze Sądu Rejonowego, iż sporny nakaz zapłaty został skutecznie doręczony na adres pozwanego wskazany w CEIDG i odebrany przez jego dorosłego domownika M. C. co wprost wynika z elektronicznego potwierdzenia odbioru na k.35.

Zatem brak było jakichkolwiek podstaw do uwzględnienia wniosku pozwanego o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty oraz do uchylenia, a następnie do błędnego uchylenia zaskarżonego postanowienia.

W konsekwencji doszło więc w sprawie do zarzucanego w zażaleniu naruszenia zarówno art. 133 § 2a k.p.c. jak też art. 359 § 1 k.p.c.

Z tych względów uwzględniając zażalenie powoda należało na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c. zmienić zaskarżone postanowienie poprzez jego uchylenie.

O kosztach postępowania zażaleniowego postanowi Sąd Rejonowy w Toruniu w orzeczeniu kończącym sprawę (art. 108 § 2 k.p.c.).

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

T., (...)