Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Toruniu

POSTANOWIENIE

Dnia 29 maja 2013 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu VIII Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 29 maja 2013 r.

sprawy egzekucyjnej z wniosku wierzyciela Banku Spółdzielczego w C.

przeciwko dłużnikom S. Ć., K. Ć. i J. Ć.

w przedmiocie skargi na czynności komornika

na skutek zażalenia dłużnika S. Ć.

od postanowienia Sądu Rejonowego w Chełmnie

z dnia 22 lutego 2013 r.

sygn. akt I Co 129/12

p o s t a n a w i a : oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 22 lutego 2013 r. Sąd Rejonowy w Chełmnie odrzucił zażalenie S. Ć. uzasadniając powyższe złożeniem zażalenia po terminie. Sąd Rejonowy wskazał przy tym, że zgodnie z treścią art. 394 § 2 kpc termin do wniesienia zażalenia jest tygodniowy i liczy się od doręczenia postanowienia, a skoro zażalenie zostało złożone po terminie podlegało odrzuceniu na podstawie art. 370 kpc w zw. z art. 397 § 2 w zw. z art. 13 § 2 kpc.

Na powyższe postanowienie zażalenie złożył S. Ć. zaskarżając je w całości, zarzucając naruszenie art. 370, 397 i 13 § 2 kpc poprzez ich niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu, iż dłużnik nie uzupełnił braków w terminie, podczas gdy fakt taki miał miejsc. Mając na względnie powyższe skarżący wniósł o:

1.  uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości,

2.  zwolnienie od kosztów postępowania w całości.

SĄD OKRĘGOWY zważył, co następuje:

Zażalenie nie jest uzasadnione.

Skarżący w zażaleniu zarzuca, że uzupełnił braki formalne zażalenia stąd nie było podstaw do tego by je odrzucić. Tymczasem Sąd Rejonowy postanowieniem z dnia 22 lutego 2013 r. odrzucił zażalenie na postanowienie z dnia 29 listopada 2012 r. bowiem zostało złożone po terminie.

Sąd I instancji prawidłowo wskazał przy tym, że dłużnik otrzymał odpis postanowienia w dniu 14 stycznia 2013 r., a zażalenie nadał w urzędzie pocztowym 22 stycznia 2013 r. a więc po upływie siedmiodniowego terminu.

Ustalenia powyższego skarżący nie kwestionuje w zażaleniu.

W tej sytuacji zażalenie jako nieuzasadnione należało oddalić na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 i 13 § 2 kpc.

Rozpoznawanie wniosku o zwolnienie od kosztów było bezprzedmiotowe bowiem postanowienie z dnia 16 kwietnia 2012 r. skarżący został zwolniony od kosztów sądowych.